óvinr

Old Norse

Alternative forms

  • úvinr

Etymology

ó- (un-, non-) + vinr (friend)

Noun

óvinr m

  1. enemy, foe
    Gáttir allar / áðr gangi fram / um skoðask skyli / um skygnask skyli / því at óvíst / er at vita / hvar óvinir / sitja á fleti fyrir. verse 1 of the Hávamál

Declension

Descendants

  • Icelandic: óvinur
  • Faroese: óvinur
  • Norwegian Nynorsk: uven, uvin; (dialectal) óvin, óven, óvænn
  • Swedish: ovän
  • Danish: uven
    • Norwegian Bokmål: uvenn
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.