ściągacz

Polish

Etymology

From ściągać +‎ -acz.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈɕt͡ɕɔŋ.ɡat͡ʂ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔŋɡat͡ʂ
  • Syllabification: ścią‧gacz

Noun

ściągacz m inan

  1. featherstitch
  2. drawstring
  3. bonder, bondstone
  4. turnbuckle

Declension
Declension of ściągacz
singular plural
nominative ściągacz ściągacze
genitive ściągacza ściągaczy
dative ściągaczowi ściągaczom
accusative ściągacz ściągacze
instrumental ściągaczem ściągaczami
locative ściągaczu ściągaczach
vocative ściągaczu ściągacze

Further reading
  • ściągacz in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • ściągacz in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.