ślimak

See also: slimák, slimāk, and Ślimak

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish ślimak, from Proto-Slavic *slimakъ.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈɕli.mak/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -imak
  • Syllabification: śli‧mak
  • Homophone: Ślimak

Noun

ślimak m animal (diminutive ślimaczek)

  1. snail, slug (gastropod)
  2. escargot

Declension
Declension of ślimak
singular plural
nominative ślimak ślimaki
genitive ślimaka ślimaków
dative ślimakowi ślimakom
accusative ślimaka ślimaki
instrumental ślimakiem ślimakami
locative ślimaku ślimakach
vocative ślimaku ślimaki
adjectives
  • ślimaczy
  • ślimakowaty
  • ślimakowy
  • ślimakożerny
nouns
verb
  • ślimaczyć się

Noun

ślimak m pers

  1. (by extension, colloquial, derogatory) slowpoke, snail (slow person)

Declension
Declension of ślimak
singular plural
nominative ślimak ślimaki
genitive ślimaka ślimaków
dative ślimakowi ślimakom
accusative ślimaka ślimaków
instrumental ślimakiem ślimakami
locative ślimaku ślimakach
vocative ślimaku ślimaki

Noun

ślimak m inan

  1. cochlea (part of the inner ear)
  2. (architecture) volute
  3. (lutherie) scroll
  4. worm (element of a worm drive)
  5. (regional) slimy spike-cap (Gomphidius glutinosus)
    Synonym: klejówka świerkowa
  6. (obsolete) slippery jack (Suillus luteus)
    Synonyms: see Thesaurus:maślak

Declension
Declension of ślimak
singular plural
nominative ślimak ślimaki
genitive ślimaku ślimaków
dative ślimakowi ślimakom
accusative ślimak ślimaki
instrumental ślimakiem ślimakami
locative ślimaku ślimakach
vocative ślimaku ślimaki

Further reading
  • ślimak in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • ślimak in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.