świerczeć

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *(s)kvьrčěti. Doublet of ćwierczeć and skwierczeć.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈɕfjɛr.t͡ʂɛt͡ɕ/
  • Rhymes: -ɛrt͡ʂɛt͡ɕ
  • Syllabification: świer‧czeć

Verb

świerczeć impf

  1. (intransitive, obsolete) to frizzle, to sizzle
    Synonym: skwierczeć
  2. (intransitive, obsolete, of crops, clover, etc.) to appear, to emerge
    Synonym: pokazywać się

Conjugation
Conjugation of świerczeć impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive świerczeć
present tense 1st świerczę świerczymy
2nd świerczysz świerczycie
3rd świerczy świerczą
impersonal świerczy się
past tense 1st świerczałem,
-(e)m świerczał		 świerczałam,
-(e)m świerczała		 świerczałom,
-(e)m świerczało		 świerczeliśmy,
-(e)śmy świerczeli		 świerczałyśmy,
-(e)śmy świerczały
2nd świerczałeś,
-(e)ś świerczał		 świerczałaś,
-(e)ś świerczała		 świerczałoś,
-(e)ś świerczało		 świerczeliście,
-(e)ście świerczeli		 świerczałyście,
-(e)ście świerczały
3rd świerczał świerczała świerczało świerczeli świerczały
impersonal świerczano
future tense 1st będę świerczał,
będę świerczeć		 będę świerczała,
będę świerczeć		 będę świerczało,
będę świerczeć		 będziemy świerczeli,
będziemy świerczeć		 będziemy świerczały,
będziemy świerczeć
2nd będziesz świerczał,
będziesz świerczeć		 będziesz świerczała,
będziesz świerczeć		 będziesz świerczało,
będziesz świerczeć		 będziecie świerczeli,
będziecie świerczeć		 będziecie świerczały,
będziecie świerczeć
3rd będzie świerczał,
będzie świerczeć		 będzie świerczała,
będzie świerczeć		 będzie świerczało,
będzie świerczeć		 będą świerczeli,
będą świerczeć		 będą świerczały,
będą świerczeć
impersonal będzie świerczeć się
conditional 1st świerczałbym,
bym świerczał		 świerczałabym,
bym świerczała		 świerczałobym,
bym świerczało		 świerczelibyśmy,
byśmy świerczeli		 świerczałybyśmy,
byśmy świerczały
2nd świerczałbyś,
byś świerczał		 świerczałabyś,
byś świerczała		 świerczałobyś,
byś świerczało		 świerczelibyście,
byście świerczeli		 świerczałybyście,
byście świerczały
3rd świerczałby,
by świerczał		 świerczałaby,
by świerczała		 świerczałoby,
by świerczało		 świerczeliby,
by świerczeli		 świerczałyby,
by świerczały
impersonal świerczano by
imperative 1st niech świerczę świerczmy
2nd świercz świerczcie
3rd niech świerczy niech świerczą
active adjectival participle świerczący świercząca świerczące świerczący świerczące
contemporary adverbial participle świercząc
verbal noun świerczenie
nouns
verbs

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.