żołtarz

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish żołtarz. Doublet of psałterz.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈʐɔw.taʂ/
  • Rhymes: -ɔwtaʂ
  • Syllabification: żoł‧tarz

Noun

żołtarz m inan

  1. (Roman Catholicism, singing) long passion song sung during Lent

Declension
Declension of żołtarz
singular plural
nominative żołtarz żołtarze
genitive żołtarza żołtarzy
dative żołtarzowi żołtarzom
accusative żołtarz żołtarze
instrumental żołtarzem żołtarzami
locative żołtarzu żołtarzach
vocative żołtarzu żołtarze

Further reading
  • żołtarz in Polish dictionaries at PWN
  • Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “żołtarz”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
  • “ŻOŁTARZ”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century], 2019 January 11
  • Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “żołtarz”, in Słownik języka polskiego‎
  • Aleksander Zdanowicz (1861) “żołtarz”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861‎
  • J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1927), “żołtarz”, in Słownik języka polskiego‎ (in Polish), volume 8, Warsaw, page 717
  • żołtarz in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.