άδοξος
Greek
Adjective
άδοξος • (ádoxos) m (feminine άδοξη, neuter άδοξο)
- inglorious, without fame, without glory, without pride
Declension
Declension of άδοξος
| number case \ gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | άδοξος • | άδοξη • | άδοξο • | άδοξοι • | άδοξες • | άδοξα • |
| genitive | άδοξου • | άδοξης • | άδοξου • | άδοξων • | άδοξων • | άδοξων • |
| accusative | άδοξο • | άδοξη • | άδοξο • | άδοξους • | άδοξες • | άδοξα • |
| vocative | άδοξε • | άδοξη • | άδοξο • | άδοξοι • | άδοξες • | άδοξα • |
| derivations | Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο άδοξος, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο άδοξος, etc.) | |||||
Related terms
- see: δόξα f (dóxa, “fame”)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.