αγοήτευτος
Greek
Adjective
αγοήτευτος • (agoḯteftos) m (feminine αγοήτευτη, neuter αγοήτευτο)
Declension
Declension of αγοήτευτος
| number case \ gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | αγοήτευτος • | αγοήτευτη • | αγοήτευτο • | αγοήτευτοι • | αγοήτευτες • | αγοήτευτα • |
| genitive | αγοήτευτου • | αγοήτευτης • | αγοήτευτου • | αγοήτευτων • | αγοήτευτων • | αγοήτευτων • |
| accusative | αγοήτευτο • | αγοήτευτη • | αγοήτευτο • | αγοήτευτους • | αγοήτευτες • | αγοήτευτα • |
| vocative | αγοήτευτε • | αγοήτευτη • | αγοήτευτο • | αγοήτευτοι • | αγοήτευτες • | αγοήτευτα • |
Antonyms
- γοητευμένος (goïtevménos)
Related terms
- see: γοητεία f (goïteía, “fascination, charm”)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.