ακατάληκτος
Greek
Etymology
From Ancient Greek ἀκατάληκτος (akatálēktos).
Adjective
ακατάληκτος • (akatáliktos) m (feminine ακατάληκτη, neuter ακατάληκτο)
- (grammar) without ending, without termination
Declension
Declension of ακατάληκτος
| number case \ gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | ακατάληκτος • | ακατάληκτη • | ακατάληκτο • | ακατάληκτοι • | ακατάληκτες • | ακατάληκτα • |
| genitive | ακατάληκτου • | ακατάληκτης • | ακατάληκτου • | ακατάληκτων • | ακατάληκτων • | ακατάληκτων • |
| accusative | ακατάληκτο • | ακατάληκτη • | ακατάληκτο • | ακατάληκτους • | ακατάληκτες • | ακατάληκτα • |
| vocative | ακατάληκτε • | ακατάληκτη • | ακατάληκτο • | ακατάληκτοι • | ακατάληκτες • | ακατάληκτα • |
Related terms
- κατάληξη f (katálixi, “ending, result”)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.