ακρατής
Greek
Adjective
ακρατής • (akratís) m (feminine ακρατής, neuter ακρατές)
- intemperate (lacking self-restraint)
- (medicine) incontinent (urinary or faecal)
Declension
Declension of ακρατής
| number case \ gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | ακρατής • | ακρατής • | ακρατές • | ακρατείς • | ακρατείς • | ακρατή • |
| genitive | ακρατούς • | ακρατούς • | ακρατούς • | ακρατών • | ακρατών • | ακρατών • |
| accusative | ακρατή • | ακρατή • | ακρατές • | ακρατείς • | ακρατείς • | ακρατή • |
| vocative | ακρατή • / ακρατής • | ακρατής • | ακρατές • | ακρατείς • | ακρατείς • | ακρατή • |
| derivations | Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο ακρατής, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο ακρατής, etc.) | |||||
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.