ακύκλωτος
Greek
Adjective
ακύκλωτος • (akýklotos) m (feminine ακύκλωτη, neuter ακύκλωτο)
- unsurrounded, not encircled
Declension
Declension of ακύκλωτος
| number case \ gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | ακύκλωτος • | ακύκλωτη • | ακύκλωτο • | ακύκλωτοι • | ακύκλωτες • | ακύκλωτα • |
| genitive | ακύκλωτου • | ακύκλωτης • | ακύκλωτου • | ακύκλωτων • | ακύκλωτων • | ακύκλωτων • |
| accusative | ακύκλωτο • | ακύκλωτη • | ακύκλωτο • | ακύκλωτους • | ακύκλωτες • | ακύκλωτα • |
| vocative | ακύκλωτε • | ακύκλωτη • | ακύκλωτο • | ακύκλωτοι • | ακύκλωτες • | ακύκλωτα • |
Related terms
- κυκλώνω (kyklóno, “to encircle”)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.