αλάθευτος
Greek
Adjective
αλάθευτος • (alátheftos) m (feminine αλάθευτη, neuter αλάθευτο)
- Alternative form of αλάνθαστος (alánthastos)
Declension
Declension of αλάθευτος
| number case \ gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | αλάθευτος • | αλάθευτη • | αλάθευτο • | αλάθευτοι • | αλάθευτες • | αλάθευτα • |
| genitive | αλάθευτου • | αλάθευτης • | αλάθευτου • | αλάθευτων • | αλάθευτων • | αλάθευτων • |
| accusative | αλάθευτο • | αλάθευτη • | αλάθευτο • | αλάθευτους • | αλάθευτες • | αλάθευτα • |
| vocative | αλάθευτε • | αλάθευτη • | αλάθευτο • | αλάθευτοι • | αλάθευτες • | αλάθευτα • |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.