ανάμικτος
Greek
Adjective
ανάμικτος • (anámiktos) m (feminine ανάμικτη, neuter ανάμικτο)
- Alternative form of ανάμεικτος (anámeiktos)
Declension
Declension of ανάμικτος
| number case \ gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | ανάμικτος • | ανάμικτη • | ανάμικτο • | ανάμικτοι • | ανάμικτες • | ανάμικτα • |
| genitive | ανάμικτου • | ανάμικτης • | ανάμικτου • | ανάμικτων • | ανάμικτων • | ανάμικτων • |
| accusative | ανάμικτο • | ανάμικτη • | ανάμικτο • | ανάμικτους • | ανάμικτες • | ανάμικτα • |
| vocative | ανάμικτε • | ανάμικτη • | ανάμικτο • | ανάμικτοι • | ανάμικτες • | ανάμικτα • |
| derivations | Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο ανάμικτος, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο ανάμικτος, etc.) | |||||
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.