ανέκδοτο

Greek

Noun

ανέκδοτο • (anékdoto) n (plural ανέκδοτα)

anecdote, a short, entertaining account of an incident
joke

Declension

declension of ανέκδοτο

case \ number	singular	plural
nominative	ανέκδοτο •	ανέκδοτα •
genitive	ανεκδότου •, ανέκδοτου •	ανεκδότων •, ανέκδοτων •
accusative	ανέκδοτο •	ανέκδοτα •
vocative	ανέκδοτο •	ανέκδοτα •

Related terms

ανεκδοτικός (anekdotikós, “anecdotal”, adjective)
ανεκδοτογραφία f (anekdotografía, “writing anecdotes”)
ανεκδοτογραφικός m (anekdotografikós, “anecdotal”)
ανεκδοτογράφος m (anekdotográfos, “a writer of anecdotes”)
ανεκδοτολογία f (anekdotología, “telling anecdotes”)
ανεκδοτολογικά (anekdotologiká, “anecdotally”)
ανεκδοτολογικός m (anekdotologikós, “anecdotal”)
ανεκδοτολόγος m (anekdotológos, “raconteur”)
ανέκδοτος (anékdotos, “unpublished”, adjective)

Adjective

ανέκδοτο • (anékdoto)

Accusative masculine singular form of ανέκδοτος (anékdotos).
Nominative, accusative and vocative neuter singular form of ανέκδοτος (anékdotos).

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.