αναξιοποίητος
Greek
Etymology
αν- (an-) privative + αξιοποι(ώ) (axiopoi(ó), “develop”) + -τος (-tos, suffix for adjectives)
Adjective
αναξιοποίητος • (anaxiopoíitos) m (feminine αναξιοποίητη, neuter αναξιοποίητο)
Declension
Declension of αναξιοποίητος
| number case \ gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | αναξιοποίητος • | αναξιοποίητη • | αναξιοποίητο • | αναξιοποίητοι • | αναξιοποίητες • | αναξιοποίητα • |
| genitive | αναξιοποίητου • | αναξιοποίητης • | αναξιοποίητου • | αναξιοποίητων • | αναξιοποίητων • | αναξιοποίητων • |
| accusative | αναξιοποίητο • | αναξιοποίητη • | αναξιοποίητο • | αναξιοποίητους • | αναξιοποίητες • | αναξιοποίητα • |
| vocative | αναξιοποίητε • | αναξιοποίητη • | αναξιοποίητο • | αναξιοποίητοι • | αναξιοποίητες • | αναξιοποίητα • |
| derivations | Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο αναξιοποίητος, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο αναξιοποίητος, etc.) | |||||
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.