αναπλήρωση
Greek
Noun
αναπλήρωση • (anaplírosi) f (plural αναπληρώσεις)
- substitution, replacement (action or its effect)
- Synonyms: αναπλήρωμα (anaplíroma), υποκάστατο (ypokástato)
Declension
declension of αναπλήρωση
| case \ number | singular | plural | |
|---|---|---|---|
| nominative | αναπλήρωση • | αναπληρώσεις • | |
| genitive | αναπλήρωσης • | αναπληρώσεων • | |
| accusative | αναπλήρωση • | αναπληρώσεις • | |
| vocative | αναπλήρωση • | αναπληρώσεις • | |
| Older or formal genitive singular: αναπληρώσεως • | |||
Related terms
- αναπληρωτής m (anaplirotís, “replacement person/object”)
- see: αναπληρώνω (anapliróno, “to replace”)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.