αναπόδειχτος
Greek
Adjective
αναπόδειχτος • (anapódeichtos) m (feminine αναπόδειχτη, neuter αναπόδειχτο)
- Alternative form of αναπόδεικτος (anapódeiktos)
Declension
Declension of αναπόδειχτος
| number case \ gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | αναπόδειχτος • | αναπόδειχτη • | αναπόδειχτο • | αναπόδειχτοι • | αναπόδειχτες • | αναπόδειχτα • |
| genitive | αναπόδειχτου • | αναπόδειχτης • | αναπόδειχτου • | αναπόδειχτων • | αναπόδειχτων • | αναπόδειχτων • |
| accusative | αναπόδειχτο • | αναπόδειχτη • | αναπόδειχτο • | αναπόδειχτους • | αναπόδειχτες • | αναπόδειχτα • |
| vocative | αναπόδειχτε • | αναπόδειχτη • | αναπόδειχτο • | αναπόδειχτοι • | αναπόδειχτες • | αναπόδειχτα • |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.