αναπότρεπτος

Greek

Etymology

Learned borrowing from Koine Greek ἀναπότρεπτος (anapótreptos) -Late Koine in a papyrus Scholion-. Synchronically analysed as αν- (an-), form of α- (a-) privative + αποτρέπ(ω) (apotrép(o)) + -τος (-tos).[1][2][3]

Pronunciation
  • IPA(key): /a.naˈpo.tɾe.ptos/
  • Hyphenation: α‧να‧πό‧τρε‧πτος

Adjective

αναπότρεπτος • (anapótreptos) m

  1. unpreventable, unavoidable
    Synonym: αναπόφευκτος (anapófefktos)

Declension
Declension of αναπότρεπτος
number 
case \ gender 		 singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative αναπότρεπτος • αναπότρεπτη • αναπότρεπτο • αναπότρεπτοι • αναπότρεπτες • αναπότρεπτα •
genitive αναπότρεπτου • αναπότρεπτης • αναπότρεπτου • αναπότρεπτων • αναπότρεπτων • αναπότρεπτων •
accusative αναπότρεπτο • αναπότρεπτη • αναπότρεπτο • αναπότρεπτους • αναπότρεπτες • αναπότρεπτα •
vocative αναπότρεπτε • αναπότρεπτη • αναπότρεπτο • αναπότρεπτοι • αναπότρεπτες • αναπότρεπτα •
derivations Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο αναπότρεπτος, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο αναπότρεπτος, etc.)

References
  1. αναπότρεπτος - Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], 1998, by the "Triantafyllidis" Foundation.
  2. αναπότρεπτος - Georgakas, Demetrius, 1908-1990 (1960-2009) A Modern Greek-English Dictionary [MGED online, 2009. letter α only], Centre for the Greek language
  3. αναπότρεπτος - Babiniotis, Georgios (2010) Ετυμολογικό λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας Etymologikó lexikó tis néas ellinikís glóssas [Etymological Dictionary of Modern Greek language] (in Greek), Athens: Lexicology Centre
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.