αναρρίχηση
Greek
Noun
αναρρίχηση • (anarríchisi) f (plural αναρριχήσεις)
- climbing, clambering (an action or process)
- η ορεινή αναρρίχηση ― i oreiní anarríchisi ― mountain climbing
Declension
declension of αναρρίχηση
| case \ number | singular | plural | |
|---|---|---|---|
| nominative | αναρρίχηση • | αναρριχήσεις • | |
| genitive | αναρρίχησης • | αναρριχήσεων • | |
| accusative | αναρρίχηση • | αναρριχήσεις • | |
| vocative | αναρρίχηση • | αναρριχήσεις • | |
| Older or formal genitive singular: αναρριχήσεως • | |||
Related terms
- αναρριχώμαι (anarrichómai, “to climb”)
Further reading
- αναρρίχηση on the Greek Wikipedia.Wikipedia el
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.