αναρρωτικός
Greek
Adjective
αναρρωτικός • (anarrotikós) m (feminine αναρρωτική, neuter αναρρωτικό)
Declension
Declension of αναρρωτικός
| number case \ gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | αναρρωτικός • | αναρρωτική • | αναρρωτικό • | αναρρωτικοί • | αναρρωτικές • | αναρρωτικά • |
| genitive | αναρρωτικού • | αναρρωτικής • | αναρρωτικού • | αναρρωτικών • | αναρρωτικών • | αναρρωτικών • |
| accusative | αναρρωτικό • | αναρρωτική • | αναρρωτικό • | αναρρωτικούς • | αναρρωτικές • | αναρρωτικά • |
| vocative | αναρρωτικέ • | αναρρωτική • | αναρρωτικό • | αναρρωτικοί • | αναρρωτικές • | αναρρωτικά • |
Related terms
- see: αναρρώνω (anarróno, “to recover”)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.