ανασηκωμένος
Greek
Adjective
ανασηκωμένος • (anasikoménos) m (feminine ανασηκωμένη, neuter ανασηκωμένο)
Declension
Declension of ανασηκωμένος
| number case \ gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | ανασηκωμένος • | ανασηκωμένη • | ανασηκωμένο • | ανασηκωμένοι • | ανασηκωμένες • | ανασηκωμένα • |
| genitive | ανασηκωμένου • | ανασηκωμένης • | ανασηκωμένου • | ανασηκωμένων • | ανασηκωμένων • | ανασηκωμένων • |
| accusative | ανασηκωμένο • | ανασηκωμένη • | ανασηκωμένο • | ανασηκωμένους • | ανασηκωμένες • | ανασηκωμένα • |
| vocative | ανασηκωμένε • | ανασηκωμένη • | ανασηκωμένο • | ανασηκωμένοι • | ανασηκωμένες • | ανασηκωμένα • |
Related terms
- see: ανασηκώνω (anasikóno, “to raise, to roll up”)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.