ανασκίρτημα
Greek
Noun
ανασκίρτημα • (anaskírtima) n (plural ανασκιρτήματα)
Declension
declension of ανασκίρτημα
| case \ number | singular | plural |
|---|---|---|
| nominative | ανασκίρτημα • | ανασκιρτήματα • |
| genitive | ανασκιρτήματος • | ανασκιρτημάτων • |
| accusative | ανασκίρτημα • | ανασκιρτήματα • |
| vocative | ανασκίρτημα • | ανασκιρτήματα • |
Synonyms
- ανασκίρτηση f (anaskírtisi)
Related terms
- see: ανασκιρτώ (anaskirtó, “to be startled”)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.