ανεπιφύλαχτος
Greek
Adjective
ανεπιφύλαχτος • (anepifýlachtos) m (feminine ανεπιφύλαχτη, neuter ανεπιφύλαχτο)
- Alternative form of ανεπιφύλακτος (anepifýlaktos)
Declension
Declension of ανεπιφύλαχτος
| number case \ gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | ανεπιφύλαχτος • | ανεπιφύλαχτη • | ανεπιφύλαχτο • | ανεπιφύλαχτοι • | ανεπιφύλαχτες • | ανεπιφύλαχτα • |
| genitive | ανεπιφύλαχτου • | ανεπιφύλαχτης • | ανεπιφύλαχτου • | ανεπιφύλαχτων • | ανεπιφύλαχτων • | ανεπιφύλαχτων • |
| accusative | ανεπιφύλαχτο • | ανεπιφύλαχτη • | ανεπιφύλαχτο • | ανεπιφύλαχτους • | ανεπιφύλαχτες • | ανεπιφύλαχτα • |
| vocative | ανεπιφύλαχτε • | ανεπιφύλαχτη • | ανεπιφύλαχτο • | ανεπιφύλαχτοι • | ανεπιφύλαχτες • | ανεπιφύλαχτα • |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.