ανολοκλήρωτος
Greek
Adjective
ανολοκλήρωτος • (anoloklírotos) m (feminine ανολοκλήρωτη, neuter ανολοκλήρωτο)
Declension
Declension of ανολοκλήρωτος
| number case \ gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | ανολοκλήρωτος • | ανολοκλήρωτη • | ανολοκλήρωτο • | ανολοκλήρωτοι • | ανολοκλήρωτες • | ανολοκλήρωτα • |
| genitive | ανολοκλήρωτου • | ανολοκλήρωτης • | ανολοκλήρωτου • | ανολοκλήρωτων • | ανολοκλήρωτων • | ανολοκλήρωτων • |
| accusative | ανολοκλήρωτο • | ανολοκλήρωτη • | ανολοκλήρωτο • | ανολοκλήρωτους • | ανολοκλήρωτες • | ανολοκλήρωτα • |
| vocative | ανολοκλήρωτε • | ανολοκλήρωτη • | ανολοκλήρωτο • | ανολοκλήρωτοι • | ανολοκλήρωτες • | ανολοκλήρωτα • |
Related terms
- ολοκληρώνω (olokliróno, “incomplete”, adjective)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.