ανομιμοποίητος
Greek
Adjective
ανομιμοποίητος • (anomimopoíitos) m (feminine ανομιμοποίητη, neuter ανομιμοποίητο)
Declension
Declension of ανομιμοποίητος
| number case \ gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | ανομιμοποίητος • | ανομιμοποίητη • | ανομιμοποίητο • | ανομιμοποίητοι • | ανομιμοποίητες • | ανομιμοποίητα • |
| genitive | ανομιμοποίητου • | ανομιμοποίητης • | ανομιμοποίητου • | ανομιμοποίητων • | ανομιμοποίητων • | ανομιμοποίητων • |
| accusative | ανομιμοποίητο • | ανομιμοποίητη • | ανομιμοποίητο • | ανομιμοποίητους • | ανομιμοποίητες • | ανομιμοποίητα • |
| vocative | ανομιμοποίητε • | ανομιμοποίητη • | ανομιμοποίητο • | ανομιμοποίητοι • | ανομιμοποίητες • | ανομιμοποίητα • |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.