ανοϊκός
Greek
Adjective
ανοϊκός • (anoïkós) m (feminine ανοϊκή, neuter ανοϊκό)
Declension
Declension of ανοϊκός
| number case \ gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | ανοϊκός • | ανοϊκή • | ανοϊκό • | ανοϊκοί • | ανοϊκές • | ανοϊκά • |
| genitive | ανοϊκού • | ανοϊκής • | ανοϊκού • | ανοϊκών • | ανοϊκών • | ανοϊκών • |
| accusative | ανοϊκό • | ανοϊκή • | ανοϊκό • | ανοϊκούς • | ανοϊκές • | ανοϊκά • |
| vocative | ανοϊκέ • | ανοϊκή • | ανοϊκό • | ανοϊκοί • | ανοϊκές • | ανοϊκά • |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.