ανυπόφερτος
Greek
Adjective
ανυπόφερτος • (anypófertos) m (feminine ανυπόφερτη, neuter ανυπόφερτο)
- Alternative form of ανυπόφορος (anypóforos)
Declension
Declension of ανυπόφερτος
| number case \ gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | ανυπόφερτος • | ανυπόφερτη • | ανυπόφερτο • | ανυπόφερτοι • | ανυπόφερτες • | ανυπόφερτα • |
| genitive | ανυπόφερτου • | ανυπόφερτης • | ανυπόφερτου • | ανυπόφερτων • | ανυπόφερτων • | ανυπόφερτων • |
| accusative | ανυπόφερτο • | ανυπόφερτη • | ανυπόφερτο • | ανυπόφερτους • | ανυπόφερτες • | ανυπόφερτα • |
| vocative | ανυπόφερτε • | ανυπόφερτη • | ανυπόφερτο • | ανυπόφερτοι • | ανυπόφερτες • | ανυπόφερτα • |
| derivations | Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο ανυπόφερτος, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο ανυπόφερτος, etc.) | |||||
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.