ανόθευτος
Greek
Adjective
ανόθευτος • (anótheftos) m (feminine ανόθευτη, neuter ανόθευτο)
- unadulterated, pure
- unalloyed (metals)
- honest, not fiddled (business, elections)
Declension
Declension of ανόθευτος
| number case \ gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | ανόθευτος • | ανόθευτη • | ανόθευτο • | ανόθευτοι • | ανόθευτες • | ανόθευτα • |
| genitive | ανόθευτου • | ανόθευτης • | ανόθευτου • | ανόθευτων • | ανόθευτων • | ανόθευτων • |
| accusative | ανόθευτο • | ανόθευτη • | ανόθευτο • | ανόθευτους • | ανόθευτες • | ανόθευτα • |
| vocative | ανόθευτε • | ανόθευτη • | ανόθευτο • | ανόθευτοι • | ανόθευτες • | ανόθευτα • |
Synonyms
- see: αμιγής (amigís, “unadulterated, pure”)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.