απαράγγελτος
Greek
Adjective
απαράγγελτος • (aparángeltos) m (feminine απαράγγελτη, neuter απαράγγελτο)
Declension
Declension of απαράγγελτος
| number case \ gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | απαράγγελτος • | απαράγγελτη • | απαράγγελτο • | απαράγγελτοι • | απαράγγελτες • | απαράγγελτα • |
| genitive | απαράγγελτου • | απαράγγελτης • | απαράγγελτου • | απαράγγελτων • | απαράγγελτων • | απαράγγελτων • |
| accusative | απαράγγελτο • | απαράγγελτη • | απαράγγελτο • | απαράγγελτους • | απαράγγελτες • | απαράγγελτα • |
| vocative | απαράγγελτε • | απαράγγελτη • | απαράγγελτο • | απαράγγελτοι • | απαράγγελτες • | απαράγγελτα • |
Related terms
- see: παραγγέλλω (parangéllo, “to order, to send a message”)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.