αποδιωγμένος
Greek
Etymology
Perfect participle of αποδιώχνομαι (apodióchnomai), passive voice of αποδιώχνω (apodióchno, “I dismiss oust”). Morphologically, απο- (apo-) + διωγμένος (diogménos).
Pronunciation
- IPA(key): /a.po.dʝoɣˈme.nos/
- Hyphenation: α‧πο‧διω‧γμέ‧νος
Participle
αποδιωγμένος • (apodiogménos) m (feminine αποδιωγμένη, neuter αποδιωγμένο)
Declension
Declension of αποδιωγμένος
| number case \ gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | αποδιωγμένος • | αποδιωγμένη • | αποδιωγμένο • | αποδιωγμένοι • | αποδιωγμένες • | αποδιωγμένα • |
| genitive | αποδιωγμένου • | αποδιωγμένης • | αποδιωγμένου • | αποδιωγμένων • | αποδιωγμένων • | αποδιωγμένων • |
| accusative | αποδιωγμένο • | αποδιωγμένη • | αποδιωγμένο • | αποδιωγμένους • | αποδιωγμένες • | αποδιωγμένα • |
| vocative | αποδιωγμένε • | αποδιωγμένη • | αποδιωγμένο • | αποδιωγμένοι • | αποδιωγμένες • | αποδιωγμένα • |
Further reading
- αποδιωγμένος - Georgakas, Demetrius, 1908-1990 (1960-2009) A Modern Greek-English Dictionary [MGED online, 2009. letter α only], Centre for the Greek language
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.