αποθανών
Greek
Etymology
From Ancient Greek ἀποθᾰνών (apothanṓn), masculine aorist active participle of ἀποθνῄσκω (apothnḗiskō, “to die”).
Pronunciation
- IPA(key): /apoθaˈnon/
- Hyphenation: νε‧κρός
Adjective
αποθανών • (apothanón) m (feminine αποθανούσα, neuter αποθανόν)
Declension
Declension of αποθανών
| number case \ gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | αποθανών • | αποθανούσα • | αποθανόν • | αποθανόντες • | αποθανούσες • | αποθανόντα • |
| genitive | αποθανόντος • | αποθανούσας • / αποθανούσης • | αποθανόντος • | αποθανόντων • | αποθανουσών • | αποθανόντων • |
| accusative | αποθανόντα • | αποθανούσα • | αποθανόν • | αποθανόντες • | αποθανούσες • | αποθανόντα • |
| vocative | αποθανών • | αποθανούσα • | αποθανόν • | αποθανόντες • | αποθανούσες • | αποθανόντα • |
Synonyms
- see: νεκρός (nekrós)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.