απομονωτισμός
Greek
Noun
απομονωτισμός • (apomonotismós) m (plural απομονωτισμοί)
- isolationism
- Antonym: παρεμβατισμός (paremvatismós)
Declension
declension of απομονωτισμός
| case \ number | singular | plural |
|---|---|---|
| nominative | απομονωτισμός • | απομονωτισμοί • |
| genitive | απομονωτισμού • | απομονωτισμών • |
| accusative | απομονωτισμό • | απομονωτισμούς • |
| vocative | απομονωτισμέ • | απομονωτισμοί • |
Related terms
- see: απομονώνω (apomonóno, “to isolate”)
Further reading
- απομονωτισμός - Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], 1998, by the "Triantafyllidis" Foundation.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.