αποτέλειωμα
Greek
Etymology
αποτελειώ(νω) (apoteleió(no), “finish”) + -μα (-ma). Compare to the learned αποτελείωμα (apoteleíoma).
Pronunciation
- IPA(key): /a.poˈte.ʎo.ma/ with synizesis of [lio]; compare to αποτελείωμα (apoteleíoma)
- Hyphenation: α‧πο‧τέ‧λειω‧μα
Noun
αποτέλειωμα • (apotéleioma) n (plural αποτελειώματα)
- a less formal variant of αποτελείωμα (apoteleíoma)
Declension
declension of αποτέλειωμα
| case \ number | singular | plural |
|---|---|---|
| nominative | αποτέλειωμα • | αποτελειώματα • |
| genitive | αποτελειώματος • | αποτελειωμάτων • |
| accusative | αποτέλειωμα • | αποτελειώματα • |
| vocative | αποτέλειωμα • | αποτελειώματα • |
Further reading
- αποτέλειωμα - Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], 1998, by the "Triantafyllidis" Foundation.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.