αρτιγενής
Greek
Adjective
αρτιγενής • (artigenís) m (feminine αρτιγενής, neuter αρτιγενές)
Declension
Declension of αρτιγενής
| number case \ gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | αρτιγενής • | αρτιγενής • | αρτιγενές • | αρτιγενείς • | αρτιγενείς • | αρτιγενή • |
| genitive | αρτιγενούς • | αρτιγενούς • | αρτιγενούς • | αρτιγενών • | αρτιγενών • | αρτιγενών • |
| accusative | αρτιγενή • | αρτιγενή • | αρτιγενές • | αρτιγενείς • | αρτιγενείς • | αρτιγενή • |
| vocative | αρτιγενή • / αρτιγενής • | αρτιγενής • | αρτιγενές • | αρτιγενείς • | αρτιγενείς • | αρτιγενή • |
Related terms
- see: γεννάω (gennáo, “to give birth”)
Further reading
- αρτιγενής - Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], 1998, by the "Triantafyllidis" Foundation.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.