βαίνων

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /bǎi̯.nɔːn/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈbɛ.non/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈβɛ.non/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈve.non/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈve.non/

Participle

βαίνων • (baínōn) m (feminine βαίνουσᾰ, neuter βαῖνον); first/third declension

present active participle of βαίνω (baínō)

Inflection

First and third declension of βαίνων; βαίνουσᾰ; βαῖνον (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	βαίνων baínōn	βαίνουσᾰ baínousa	βαῖνον baînon	βαίνοντε baínonte	βαινούσᾱ bainoúsā	βαίνοντε baínonte	βαίνοντες baínontes	βαίνουσαι baínousai	βαίνοντᾰ baínonta
Genitive	βαίνοντος baínontos	βαινούσης bainoúsēs	βαίνοντος baínontos	βαινόντοιν bainóntoin	βαινούσαιν bainoúsain	βαινόντοιν bainóntoin	βαινόντων bainóntōn	βαινουσῶν bainousôn	βαινόντων bainóntōn
Dative	βαίνοντῐ baínonti	βαινούσῃ bainoúsēi	βαίνοντῐ baínonti	βαινόντοιν bainóntoin	βαινούσαιν bainoúsain	βαινόντοιν bainóntoin	βαίνουσῐ / βαίνουσῐν baínousi(n)	βαινούσαις bainoúsais	βαίνουσῐ / βαίνουσῐν baínousi(n)
Accusative	βαίνοντᾰ baínonta	βαίνουσᾰν baínousan	βαῖνον baînon	βαίνοντε baínonte	βαινούσᾱ bainoúsā	βαίνοντε baínonte	βαίνοντᾰς baínontas	βαινούσᾱς bainoúsās	βαίνοντᾰ baínonta
Vocative	βαίνων baínōn	βαίνουσᾰ baínousa	βαῖνον baînon	βαίνοντε baínonte	βαινούσᾱ bainoúsā	βαίνοντε baínonte	βαίνοντες baínontes	βαίνουσαι baínousai	βαίνοντᾰ baínonta
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	βαινόντως bainóntōs			—			—
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.