βεβαιότερος

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /be.bai̯.ó.te.ros/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /be.bɛˈo.te.ros/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /βe.βɛˈo.te.ros/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ve.veˈo.te.ros/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ve.veˈo.te.ros/

Adjective

βεβαιότερος • (bebaióteros) m (feminine βεβαιοτέρᾱ, neuter βεβαιότερον); first/second declension

comparative degree of βέβαιος (bébaios)

Declension

First and second declension of βεβαιότερος; βεβαιοτέρᾱ; βεβαιότερον (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	βεβαιότερος bebaióteros	βεβαιοτέρᾱ bebaiotérā	βεβαιότερον bebaióteron	βεβαιοτέρω bebaiotérō	βεβαιοτέρᾱ bebaiotérā	βεβαιοτέρω bebaiotérō	βεβαιότεροι bebaióteroi	βεβαιότεραι bebaióterai	βεβαιότερᾰ bebaiótera
Genitive	βεβαιοτέρου bebaiotérou	βεβαιοτέρᾱς bebaiotérās	βεβαιοτέρου bebaiotérou	βεβαιοτέροιν bebaiotéroin	βεβαιοτέραιν bebaiotérain	βεβαιοτέροιν bebaiotéroin	βεβαιοτέρων bebaiotérōn	βεβαιοτέρων bebaiotérōn	βεβαιοτέρων bebaiotérōn
Dative	βεβαιοτέρῳ bebaiotérōi	βεβαιοτέρᾳ bebaiotérāi	βεβαιοτέρῳ bebaiotérōi	βεβαιοτέροιν bebaiotéroin	βεβαιοτέραιν bebaiotérain	βεβαιοτέροιν bebaiotéroin	βεβαιοτέροις bebaiotérois	βεβαιοτέραις bebaiotérais	βεβαιοτέροις bebaiotérois
Accusative	βεβαιότερον bebaióteron	βεβαιοτέρᾱν bebaiotérān	βεβαιότερον bebaióteron	βεβαιοτέρω bebaiotérō	βεβαιοτέρᾱ bebaiotérā	βεβαιοτέρω bebaiotérō	βεβαιοτέρους bebaiotérous	βεβαιοτέρᾱς bebaiotérās	βεβαιότερᾰ bebaiótera
Vocative	βεβαιότερε bebaiótere	βεβαιοτέρᾱ bebaiotérā	βεβαιότερον bebaióteron	βεβαιοτέρω bebaiotérō	βεβαιοτέρᾱ bebaiotérā	βεβαιοτέρω bebaiotérō	βεβαιότεροι bebaióteroi	βεβαιότεραι bebaióterai	βεβαιότερᾰ bebaiótera
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	βεβαιότερον bebaióteron			—			—
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Greek

Adjective

βεβαιότερος • (vevaióteros)

Nominative masculine singular, comparative form of βέβαιος (vévaios).

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.