γεννημένος

Greek

Etymology

Perfect participle of γεννιέμαι (genniémai), passive voice of γεννάω/γεννώ (“I give birth”).

Pronunciation
  • IPA(key): /ʝe.niˈme.nos/
  • Hyphenation: γεν‧νη‧μέ‧νος

Participle

γεννημένος • (genniménos) m (feminine γεννημένη, neuter γεννημένο)

  1. born
    Πότε είστε γεννημένος; ― Póte eíste genniménos; ― When were you born?
    Ήταν γεννημένη σταρ. ― Ítan genniméni star. ― She was born (destined to be) a star.

Declension
Declension of γεννημένος
number 
case \ gender 		 singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative κολλημένος • κολλημένη • κολλημένο • κολλημένοι • κολλημένες • κολλημένα •
genitive κολλημένου • κολλημένης • κολλημένου • κολλημένων • κολλημένων • κολλημένων •
accusative κολλημένο • κολλημένη • κολλημένο • κολλημένους • κολλημένες • κολλημένα •
vocative κολλημένε • κολλημένη • κολλημένο • κολλημένοι • κολλημένες • κολλημένα •

See also
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.