γονυπετῶν

See also: γονυπετών

Ancient Greek

Pronunciation

(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ɡo.ny.peˈton/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ɣo.ny.peˈton/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ɣo.ny.peˈton/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ɣo.ni.peˈton/

Adjective

γονῠπετῶν • (gonupetôn) (Koine)

masculine/feminine/neuter genitive plural of γονῠπετής (gonupetḗs)

Participle

γονῠπετῶν • (gonupetôn) m (feminine γονῠπετοῦσᾰ, neuter γονῠπετοῦν); first/third declension (contracted, Koine)

present active participle of γονῠπετῶ (gonupetô), contracted form of γονῠπετέων (gonupetéōn)

Inflection

First and third declension of γονῠπετῶν; γονῠπετοῦσᾰ; γονῠπετοῦν (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	γονῠπετῶν gonupetôn	γονῠπετοῦσᾰ gonupetoûsa	γονῠπετοῦν gonupetoûn	γονῠπετοῦντε gonupetoûnte	γονῠπετούσᾱ gonupetoúsā	γονῠπετοῦντε gonupetoûnte	γονῠπετοῦντες gonupetoûntes	γονῠπετοῦσαι gonupetoûsai	γονῠπετοῦντᾰ gonupetoûnta
Genitive	γονῠπετοῦντος gonupetoûntos	γονῠπετούσης gonupetoúsēs	γονῠπετοῦντος gonupetoûntos	γονῠπετούντοιν gonupetoúntoin	γονῠπετούσαιν gonupetoúsain	γονῠπετούντοιν gonupetoúntoin	γονῠπετούντων gonupetoúntōn	γονῠπετουσῶν gonupetousôn	γονῠπετούντων gonupetoúntōn
Dative	γονῠπετοῦντῐ gonupetoûnti	γονῠπετούσῃ gonupetoúsēi	γονῠπετοῦντῐ gonupetoûnti	γονῠπετούντοιν gonupetoúntoin	γονῠπετούσαιν gonupetoúsain	γονῠπετούντοιν gonupetoúntoin	γονῠπετοῦσῐ / γονῠπετοῦσῐν gonupetoûsi(n)	γονῠπετούσαις gonupetoúsais	γονῠπετοῦσῐ / γονῠπετοῦσῐν gonupetoûsi(n)
Accusative	γονῠπετοῦντᾰ gonupetoûnta	γονῠπετοῦσᾰν gonupetoûsan	γονῠπετοῦν gonupetoûn	γονῠπετοῦντε gonupetoûnte	γονῠπετούσᾱ gonupetoúsā	γονῠπετοῦντε gonupetoûnte	γονῠπετοῦντᾰς gonupetoûntas	γονῠπετούσᾱς gonupetoúsās	γονῠπετοῦντᾰ gonupetoûnta
Vocative	γονῠπετῶν gonupetôn	γονῠπετοῦσᾰ gonupetoûsa	γονῠπετοῦν gonupetoûn	γονῠπετοῦντε gonupetoûnte	γονῠπετούσᾱ gonupetoúsā	γονῠπετοῦντε gonupetoûnte	γονῠπετοῦντες gonupetoûntes	γονῠπετοῦσαι gonupetoûsai	γονῠπετοῦντᾰ gonupetoûnta
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	γονῠπετούντως gonupetoúntōs			—			—
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.