διάνυσμα

Greek

Etymology

Semantic loan from French vecteur. From Hellenistic Koine Greek διάνυσμα. Morphologically, from δι- (δια-) (“to go through”) +‎ άνυσμα (“vector, distance covered”).

Pronunciation

IPA^(key): /ˈðia.ni.zma/
Hyphenation: δι‧ά‧νυ‧σμα

Noun

διάνυσμα • (diánysma) n (plural διανύσματα)

(mathematics, physics) vector
Synonym: (less common) άνυσμα (ánysma)

Declension

declension of διάνυσμα

case \ number	singular	plural
nominative	διάνυσμα •	διανύσματα •
genitive	διανύσματος •	διανυσμάτων •
accusative	διάνυσμα •	διανύσματα •
vocative	διάνυσμα •	διανύσματα •

Coordinate terms

compare with

ξενιστής m (xenistís, “host”)
παράσιτο n (parásito, “parasite”)
φορέας m (foréas, “biological vector”)

Derived terms

ανυσματικός (anysmatikós, “vector”, adjective)
διανυσματικός (dianysmatikós, “vector”, adjective)
διανύω (dianýo, “to traverse”)

Further reading

διάνυσμα on the Greek Wikipedia.Wikipedia ^el
διάνυσμα - Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], 1998, by the "Triantafyllidis" Foundation.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.