διατμήγω

Ancient Greek

Etymology

From δια- (dia-) +‎ τμήγω (tmḗgō).

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /di.at.mɛ̌ː.ɡɔː/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /di.atˈme̝.ɡo/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ði.atˈmi.ɣo/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ði.atˈmi.ɣo/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ði.atˈmi.ɣo/

Verb

δῐατμήγω • (diatmḗgō)

(Epic) to cut apart, cleave, separate

Conjugation

Present: δῐᾰτμήγω, δῐᾰτμήγομαι (Epic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	δῐᾰτμήγω	δῐᾰτμήγεις	δῐᾰτμήγει	δῐᾰτμήγετον	δῐᾰτμήγετον	δῐᾰτμήγομεν	δῐᾰτμήγετε	δῐᾰτμήγουσῐ(ν)
	subjunctive	δῐᾰτμήγω, δῐᾰτμήγωμῐ	δῐᾰτμήγῃς, δῐᾰτμήγῃσθᾰ	δῐᾰτμήγῃ, δῐᾰτμήγῃσῐ	δῐᾰτμήγητον	δῐᾰτμήγητον	δῐᾰτμήγωμεν	δῐᾰτμήγητε	δῐᾰτμήγωσῐ(ν)
	optative	δῐᾰτμήγοιμῐ	δῐᾰτμήγοισ(θᾰ)	δῐᾰτμήγοι	δῐᾰτμήγοιτον	δῐᾰτμηγοίτην	δῐᾰτμήγοιμεν	δῐᾰτμήγοιτε	δῐᾰτμήγοιεν
	imperative		δῐᾰ́τμηγε	δῐᾰτμηγέτω	δῐᾰτμήγετον	δῐᾰτμηγέτων		δῐᾰτμήγετε	δῐᾰτμηγόντων
middle/ passive	indicative	δῐᾰτμήγομαι	δῐᾰτμήγεαι	δῐᾰτμήγεται	δῐᾰτμήγεσθον	δῐᾰτμήγεσθον	δῐᾰτμηγόμε(σ)θᾰ	δῐᾰτμήγεσθε	δῐᾰτμήγονται
	subjunctive	δῐᾰτμήγωμαι	δῐᾰτμήγηαι	δῐᾰτμήγηται	δῐᾰτμήγησθον	δῐᾰτμήγησθον	δῐᾰτμηγώμε(σ)θᾰ	δῐᾰτμήγησθε	δῐᾰτμήγωνται
	optative	δῐᾰτμηγοίμην	δῐᾰτμήγοιο	δῐᾰτμήγοιτο	δῐᾰτμήγοισθον	δῐᾰτμηγοίσθην	δῐᾰτμηγοίμε(σ)θᾰ	δῐᾰτμήγοισθε	δῐᾰτμηγοίᾰτο
	imperative		δῐᾰτμήγεο	δῐᾰτμηγέσθω	δῐᾰτμήγεσθον	δῐᾰτμηγέσθων		δῐᾰτμήγεσθε	δῐᾰτμηγέσθων
		active				middle/passive
infinitive		δῐᾰτμήγειν/δῐᾰτμηγέμεν(αι)/δῐᾰτμηγμέναι				δῐᾰτμήγεσθαι
participle	m	δῐᾰτμήγων				δῐᾰτμηγόμενος
	f	δῐᾰτμήγουσᾰ				δῐᾰτμηγομένη
	n	δῐᾰτμῆγον				δῐᾰτμηγόμενον
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Aorist: δῐέτμηξᾰ, δῐετμηξᾰ́μην (Epic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	δῐέτμηξᾰ	δῐέτμηξᾰς	δῐέτμηξε(ν)	δῐετμήξᾰτον	δῐετμηξᾰ́την	δῐετμήξᾰμεν	δῐετμήξᾰτε	δῐέτμηξᾰν
	subjunctive	δῐατμήξω, δῐατμήξωμῐ	δῐατμήξῃς, δῐατμήξῃσθᾰ	δῐατμήξῃ, δῐατμήξῃσῐ	δῐατμήξητον	δῐατμήξητον	δῐατμήξωμεν	δῐατμήξητε	δῐατμήξωσῐ(ν)
	optative	δῐατμήξαιμῐ	δῐατμήξαις, δῐατμήξαισθᾰ, δῐατμήξειᾰς	δῐατμήξειε(ν), δῐατμήξαι	δῐατμηξεῖτον	δῐατμηξείτην	δῐατμηξεῖμεν	δῐατμηξεῖτε	δῐατμηξεῖεν
	imperative		δῐάτμηξον	δῐατμηξᾰ́τω	δῐατμήξᾰτον	δῐατμηξᾰ́των		δῐατμήξᾰτε	δῐατμηξᾰ́ντων
middle	indicative	δῐετμηξᾰ́μην	δῐετμήξᾰο	δῐετμήξᾰτο	δῐετμήξᾰσθον	δῐετμηξᾰ́σθην	δῐετμηξᾰ́με(σ)θᾰ	δῐετμήξᾰσθε	δῐετμήξᾰντο
	subjunctive	δῐατμήξωμαι	δῐατμήξηαι	δῐατμήξηται	δῐατμήξησθον	δῐατμήξησθον	δῐατμηξώμε(σ)θᾰ	δῐατμήξησθε	δῐατμήξωνται
	optative	δῐατμηξαίμην	δῐατμήξαιο	δῐατμήξαιτο	δῐατμήξαισθον	δῐατμηξαίσθην	δῐατμηξαίμε(σ)θᾰ	δῐατμήξαισθε	δῐατμηξαίᾰτο
	imperative		δῐάτμηξαι	δῐατμηξᾰ́σθω	δῐατμήξᾰσθον	δῐατμηξᾰ́σθων		δῐατμήξᾰσθε	δῐατμηξᾰ́σθων
		active			middle
infinitive		δῐατμῆξαι/δῐατμηξᾰ́μεν/δῐατμηξᾰμέναι			δῐατμήξᾰσθαι
participle	m	δῐατμήξᾱς			δῐατμηξᾰ́μενος
	f	δῐατμήξᾱσᾰ			δῐατμηξᾰμένη
	n	δῐατμῆξᾰν			δῐατμηξᾰ́μενον
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Aorist: δῐέτμᾰγον, δῐετμᾰγόμην, δῐετμᾰ́γην (Epic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	δῐέτμᾰγον	δῐέτμᾰγες	δῐέτμᾰγε(ν)	δῐετμᾰ́γετον	δῐετμᾰγέτην	δῐετμᾰ́γομεν	δῐετμᾰ́γετε	δῐέτμᾰγον
	subjunctive	δῐατμᾰ́γω, δῐατμᾰ́γωμῐ	δῐατμᾰ́γῃς, δῐατμᾰ́γῃσθᾰ	δῐατμᾰ́γῃ, δῐατμᾰ́γῃσῐ	δῐατμᾰ́γητον	δῐατμᾰ́γητον	δῐατμᾰ́γωμεν	δῐατμᾰ́γητε	δῐατμᾰ́γωσῐ(ν)
	optative	δῐατμᾰ́γοιμῐ	δῐατμᾰ́γοις/δῐατμᾰ́γοισθᾰ	δῐατμᾰ́γοι	δῐατμᾰγεῖτον	δῐατμᾰγείτην	δῐατμᾰγεῖμεν	δῐατμᾰγεῖτε	δῐατμᾰγεῖεν
	imperative		δῐάτμᾰγε	δῐατμᾰγέτω	δῐατμᾰ́γετον	δῐατμᾰγέτων		δῐατμᾰ́γετε	δῐατμᾰγόντων
middle	indicative	δῐετμᾰγόμην	δῐετμᾰ́γεο	δῐετμᾰ́γετο	δῐετμᾰ́γεσθον	δῐετμᾰγέσθην	δῐετμᾰγόμε(σ)θᾰ	δῐετμᾰ́γεσθε	δῐετμᾰ́γοντο
	subjunctive	δῐατμᾰ́γωμαι	δῐατμᾰ́γηαι	δῐατμᾰ́γηται	δῐατμᾰ́γησθον	δῐατμᾰ́γησθον	δῐατμᾰγώμε(σ)θᾰ	δῐατμᾰ́γησθε	δῐατμᾰ́γωνται
	optative	δῐατμᾰγοίμην	δῐατμᾰ́γοιο	δῐατμᾰ́γοιτο	δῐατμᾰ́γοισθον	δῐατμᾰγοίσθην	δῐατμᾰγοίμε(σ)θᾰ	δῐατμᾰ́γοισθε	δῐατμᾰγοίᾰτο
	imperative		δῐατμᾰ́γεο	δῐατμᾰγέσθω	δῐατμᾰ́γεσθον	δῐατμᾰγέσθων		δῐατμᾰ́γεσθε	δῐατμᾰγέσθων
passive	indicative	δῐετμᾰ́γην	δῐετμᾰ́γης	δῐετμᾰ́γη	δῐετμᾰ́γητον	δῐετμᾰγήτην	δῐετμᾰ́γημεν	δῐετμᾰ́γητε	δῐετμᾰ́γησᾰν, δῐέτμᾰγεν
	subjunctive	δῐατμᾰγῶ	δῐατμᾰγῇς	δῐατμᾰγῇ	δῐατμᾰγῆτον	δῐατμᾰγῆτον	δῐατμᾰγῶμεν	δῐατμᾰγῆτε	δῐατμᾰγῶσῐ(ν)
	optative	δῐατμᾰγείην	δῐατμᾰγείης	δῐατμᾰγείη	δῐατμᾰγεῖτον, δῐατμᾰγείητον	δῐατμᾰγείτην, δῐατμᾰγειήτην	δῐατμᾰγεῖμεν, δῐατμᾰγείημεν	δῐατμᾰγεῖτε, δῐατμᾰγείητε	δῐατμᾰ́γειεν, δῐατμᾰγείησᾰν
	imperative		δῐατμᾰ́γηθῐ	δῐατμᾰγήτω	δῐατμᾰ́γητον	δῐατμᾰγήτων		δῐατμᾰ́γητε	δῐατμᾰγέντων
		active			middle		passive
infinitive		δῐατμᾰγεῖν/δῐατμᾰγέμεν(αι)			δῐατμᾰγέσθαι		δῐατμᾰγῆναι/δῐατμᾰγήμεναι
participle	m	δῐατμᾰγών			δῐατμᾰγόμενος		δῐατμᾰγείς
	f	δῐατμᾰγοῦσᾰ			δῐατμᾰγομένη		δῐατμᾰγεῖσᾰ
	n	δῐατμᾰγόν			δῐατμᾰγόμενον		δῐατμᾰγέν
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Aorist: δῐάτμᾰγον, δῐατμᾰγόμην, δῐατμᾰ́γην (Epic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	δῐάτμᾰγον	δῐάτμᾰγες	δῐάτμᾰγε(ν)	δῐατμᾰ́γετον	δῐατμᾰγέτην	δῐατμᾰ́γομεν	δῐατμᾰ́γετε	δῐάτμᾰγον
middle	indicative	δῐατμᾰγόμην	δῐατμᾰ́γεο	δῐατμᾰ́γετο	δῐατμᾰ́γεσθον	δῐατμᾰγέσθην	δῐατμᾰγόμε(σ)θᾰ	δῐατμᾰ́γεσθε	δῐατμᾰ́γοντο
passive	indicative	δῐατμᾰ́γην	δῐατμᾰ́γης	δῐατμᾰ́γη	δῐατμᾰ́γητον	δῐατμᾰγήτην	δῐατμᾰ́γημεν	δῐατμᾰ́γητε	δῐατμᾰ́γησᾰν, δῐάτμᾰγεν
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.