εξοντωτικός
Greek
Adjective
εξοντωτικός • (exontotikós) m (feminine εξοντωτική, neuter εξοντωτικό)
Declension
Declension of εξοντωτικός
| number case \ gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | εξοντωτικός • | εξοντωτική • | εξοντωτικό • | εξοντωτικοί • | εξοντωτικές • | εξοντωτικά • |
| genitive | εξοντωτικού • | εξοντωτικής • | εξοντωτικού • | εξοντωτικών • | εξοντωτικών • | εξοντωτικών • |
| accusative | εξοντωτικό • | εξοντωτική • | εξοντωτικό • | εξοντωτικούς • | εξοντωτικές • | εξοντωτικά • |
| vocative | εξοντωτικέ • | εξοντωτική • | εξοντωτικό • | εξοντωτικοί • | εξοντωτικές • | εξοντωτικά • |
| derivations | Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο εξοντωτικός, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο εξοντωτικός, etc.) | |||||
Related terms
- αλληλοεξοντωτικός (alliloexontotikós, “mutually destructive, internecine”)
- εξοντώνω (exontóno, “to exterminate”)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.