επείγων

Greek

Etymology

From masculine active participle of Ancient Greek ἐπείγω (epeígō, “to push, to press”).

Pronunciation
  • IPA(key): /eˈpiɣon/
  • Hyphenation: ε‧πεί‧γων
  • Homophone: επείγον (epeígon)

Adjective

επείγων • (epeígon) m (feminine επείγουσα, neuter επείγον)

  1. urgent, pressing (requiring immediate attention)
    επείγον περιστατικό ― epeígon peristatikó ― urgent incident
    επείγουσα ανάγκη ― epeígousa anágki ― urgent need
    επείγοντα θέματα ― epeígonta thémata ― urgent issues

Declension
Declension of επείγων
number 
case \ gender 		 singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative επείγων • επείγουσα • επείγον • επείγοντες • επείγουσες • επείγοντα •
genitive επείγοντος • επείγουσας • / επειγούσης • επείγοντος • επειγόντων • επειγουσών • επειγόντων •
accusative επείγοντα • επείγουσα • επείγον • επείγοντες • επείγουσες • επείγοντα •
vocative επείγων • επείγουσα • επείγον • επείγοντες • επείγουσες • επείγοντα •
derivations Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο επείγων, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο επείγων, etc.)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.