επιμελητής

See also: ἐπιμελητής

Greek

Pronunciation
  • IPA(key): /e.pi.me.liˈtis/
  • Hyphenation: ε‧πι‧με‧λη‧τής

Noun

επιμελητής • (epimelitís) m (plural επιμελητές, feminine επιμελήτρια)

  1. one who takes care of a thing, in an official capacity
    1. curator
    2. editor
    3. (law) caretaker, guardian

Declension
declension of επιμελητής
case     \     number singular plural
nominative επιμελητής • επιμελητές •
genitive επιμελητή • επιμελητών •
accusative επιμελητή • επιμελητές •
vocative επιμελητή • επιμελητές •
  • επιμελητήριο n (epimelitírio)
  • and see: επιμελούμαι (epimeloúmai, “I take care of”)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.