ευτυχισμένος
Greek
Adjective
ευτυχισμένος • (eftychisménos) m (feminine ευτυχισμένη, neuter ευτυχισμένο)
Declension
Declension of ευτυχισμένος
| number case \ gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | ευτυχισμένος • | ευτυχισμένη • | ευτυχισμένο • | ευτυχισμένοι • | ευτυχισμένες • | ευτυχισμένα • |
| genitive | ευτυχισμένου • | ευτυχισμένης • | ευτυχισμένου • | ευτυχισμένων • | ευτυχισμένων • | ευτυχισμένων • |
| accusative | ευτυχισμένο • | ευτυχισμένη • | ευτυχισμένο • | ευτυχισμένους • | ευτυχισμένες • | ευτυχισμένα • |
| vocative | ευτυχισμένε • | ευτυχισμένη • | ευτυχισμένο • | ευτυχισμένοι • | ευτυχισμένες • | ευτυχισμένα • |
| derivations | Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο ευτυχισμένος, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο ευτυχισμένος, etc.) | |||||
Antonyms
- δυστυχισμένος (dystychisménos, “unhappy”)
Derived terms
- ευτυχισμένος ο καινούριος χρόνος (eftychisménos o kainoúrios chrónos, “Happy New Year”)
Related terms
- ευτυχία f (eftychía, “happiness”)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.