εἰσοράω

Ancient Greek

Etymology

εἰσ- (eis-) +‎ ὁράω (horáō)

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /eː.so.rá.ɔː/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /i.soˈra.o/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /i.soˈra.o/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /i.soˈra.o/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /i.soˈra.o/

Verb

εἰσοράω • (eisoráō)

to look upon, behold

Conjugation

Present: εἰσορᾰ́ω, εἰσορᾰ́ομαι (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	εἰσορᾰ́ω	εἰσορᾰ́εις	εἰσορᾰ́ει	εἰσορᾰ́ετον	εἰσορᾰ́ετον	εἰσορᾰ́ομεν	εἰσορᾰ́ετε	εἰσορᾰ́ουσῐ(ν)
	subjunctive	εἰσορᾰ́ω	εἰσορᾰ́ῃς	εἰσορᾰ́ῃ	εἰσορᾰ́ητον	εἰσορᾰ́ητον	εἰσορᾰ́ωμεν	εἰσορᾰ́ητε	εἰσορᾰ́ωσῐ(ν)
	optative	εἰσορᾰ́οιμῐ	εἰσορᾰ́οις	εἰσορᾰ́οι	εἰσορᾰ́οιτον	εἰσορᾰοίτην	εἰσορᾰ́οιμεν	εἰσορᾰ́οιτε	εἰσορᾰ́οιεν
	imperative		εἰσόρᾰε	εἰσορᾰέτω	εἰσορᾰ́ετον	εἰσορᾰέτων		εἰσορᾰ́ετε	εἰσορᾰόντων
middle/ passive	indicative	εἰσορᾰ́ομαι	εἰσορᾰ́ῃ, εἰσορᾰ́ει	εἰσορᾰ́εται	εἰσορᾰ́εσθον	εἰσορᾰ́εσθον	εἰσορᾰόμεθᾰ	εἰσορᾰ́εσθε	εἰσορᾰ́ονται
	subjunctive	εἰσορᾰ́ωμαι	εἰσορᾰ́ῃ	εἰσορᾰ́ηται	εἰσορᾰ́ησθον	εἰσορᾰ́ησθον	εἰσορᾰώμεθᾰ	εἰσορᾰ́ησθε	εἰσορᾰ́ωνται
	optative	εἰσορᾰοίμην	εἰσορᾰ́οιο	εἰσορᾰ́οιτο	εἰσορᾰ́οισθον	εἰσορᾰοίσθην	εἰσορᾰοίμεθᾰ	εἰσορᾰ́οισθε	εἰσορᾰ́οιντο
	imperative		εἰσορᾰ́ου	εἰσορᾰέσθω	εἰσορᾰ́εσθον	εἰσορᾰέσθων		εἰσορᾰ́εσθε, εἰσορᾰ́ασθε	εἰσορᾰέσθων
		active				middle/passive
infinitive		εἰσορᾰ́ειν				εἰσορᾰ́εσθαι, εἰσορᾰ́ασθαι
participle	m	εἰσορᾰ́ων				εἰσορᾰόμενος
	f	εἰσορᾰ́ουσᾰ				εἰσορᾰομένη
	n	εἰσορᾰ́ον				εἰσορᾰόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Present: εἰσορῶ, εἰσορῶμαι (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	εἰσορῶ	εἰσορᾷς	εἰσορᾷ	εἰσορᾶτον	εἰσορᾶτον	εἰσορῶμεν	εἰσορᾶτε	εἰσορῶσῐ(ν)
	subjunctive	εἰσορῶ	εἰσορᾷς	εἰσορᾷ	εἰσορᾶτον	εἰσορᾶτον	εἰσορῶμεν	εἰσορᾶτε	εἰσορῶσῐ(ν)
	optative	εἰσορῴην, εἰσορῷμῐ	εἰσορῴης, εἰσορῷς	εἰσορῴη, εἰσορῷ	εἰσορῷτον, εἰσορῴητον	εἰσορῴτην, εἰσορῳήτην	εἰσορῷμεν, εἰσορῴημεν	εἰσορῷτε, εἰσορῴητε	εἰσορῷεν, εἰσορῴησᾰν
	imperative		εἰσόρᾱ	εἰσορᾱ́τω	εἰσορᾶτον	εἰσορᾱ́των		εἰσορᾶτε	εἰσορώντων
middle/ passive	indicative	εἰσορῶμαι	εἰσορᾷ	εἰσορᾶται	εἰσορᾶσθον	εἰσορᾶσθον	εἰσορώμεθᾰ	εἰσορᾶσθε	εἰσορῶνται
	subjunctive	εἰσορῶμαι	εἰσορᾷ	εἰσορᾶται	εἰσορᾶσθον	εἰσορᾶσθον	εἰσορώμεθᾰ	εἰσορᾶσθε	εἰσορῶνται
	optative	εἰσορῴμην	εἰσορῷο	εἰσορῷτο	εἰσορῷσθον	εἰσορῴσθην	εἰσορῴμεθᾰ	εἰσορῷσθε	εἰσορῷντο
	imperative		εἰσορῶ	εἰσορᾱ́σθω	εἰσορᾶσθον	εἰσορᾱ́σθων		εἰσορᾰ́εσθε, εἰσορᾰ́ασθε	εἰσορᾱ́σθων
		active				middle/passive
infinitive		εἰσορᾶν				εἰσορᾰ́εσθαι, εἰσορᾰ́ασθαι
participle	m	εἰσορῶν				εἰσορώμενος
	f	εἰσορῶσᾰ				εἰσορωμένη
	n	εἰσορῶν				εἰσορώμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Present: εἰσορῶ, εἰσοροῦμαι (Epic, contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	εἰσορῶ	εἰσοροῖς	εἰσοροῖ	εἰσοροῦτον	εἰσοροῦτον	εἰσοροῦμεν	εἰσοροῦτε	εἰσορόωσι
	subjunctive	εἰσορῶ, εἰσορῶμῐ	εἰσοροῖς, εἰσοροῖσθᾰ	εἰσοροῖ, εἰσοροῖσῐ	εἰσορῶτον	εἰσορῶτον	εἰσορῶμεν	εἰσορῶτε	εἰσορῶσῐ(ν)
	optative	εἰσοροῖμι	εἰσοροῖς	εἰσοροῖ	εἰσοροῖτον	εἰσοροίτην	εἰσοροῖμεν	εἰσορόῳτε	εἰσοροῖεν
	imperative		εἰσόρου	εἰσορούτω	εἰσοροῦτον	εἰσορούτων		εἰσοροῦτε	εἰσορούντων
middle/ passive	indicative	εἰσοροῦμαι	εἰσοροῖ	εἰσοροῦται	εἰσοροῦσθον	εἰσοροῦσθον	εἰσορούμε(σ)θᾰ	εἰσοροῦσθε	εἰσοροῦνται
	subjunctive	εἰσορῶμαι	εἰσοροῖ	εἰσορῶται	εἰσορῶσθον	εἰσορῶσθον	εἰσορώμε(σ)θᾰ	εἰσορῶσθε	εἰσορῶνται
	optative	εἰσοροίμην	εἰσοροῖο	εἰσοροῖτο	εἰσοροῖσθον	εἰσοροίσθην	εἰσοροίμε(σ)θᾰ	εἰσοροῖσθε	εἰσοροίᾰτο
	imperative		εἰσοροῦ	εἰσορούσθω	εἰσοροῦσθον	εἰσορούσθων		εἰσοροῦσθε	εἰσορούσθων
		active				middle/passive
infinitive		εἰσοροῦν				εἰσοροῦσθαι
participle	m	εἰσορόων, εἰσορῶν				εἰσορούμενος
	f	εἰσορόωσᾰ, εἰσοροῦσᾰ				εἰσορουμένη
	n	εἰσορόων, εἰσοροῦν				εἰσορούμενον
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Imperfect: εἰσόρᾰον, εἰσορᾰόμην (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	εἰσόρᾰον	εἰσόρᾰες	εἰσόρᾰε(ν)	εἰσορᾰ́ετον	εἰσορᾰέτην	εἰσορᾰ́ομεν	εἰσορᾰ́ετε	εἰσόρᾰον
middle/ passive	indicative	εἰσορᾰόμην	εἰσορᾰ́ου	εἰσορᾰ́ετο	εἰσορᾰ́εσθον	εἰσορᾰέσθην	εἰσορᾰόμεθᾰ	εἰσορᾰ́εσθε	εἰσορᾰ́οντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Imperfect: εἰσόρων, εἰσορώμην (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	εἰσόρων	εἰσόρᾱς	εἰσόρᾱ	εἰσορᾶτον	εἰσορᾱ́την	εἰσορῶμεν	εἰσορᾶτε	εἰσόρων
middle/ passive	indicative	εἰσορώμην	εἰσορῶ	εἰσορᾶτο	εἰσορᾶσθον	εἰσορᾱ́σθην	εἰσορώμεθᾰ	εἰσορᾶσθε	εἰσορῶντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Imperfect: εἰσόρουν, εἰσορούμην (Epic, contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	εἰσόρουν	εἰσόρους	εἰσόρου	εἰσοροῦτον	εἰσορούτην	εἰσοροῦμεν	εἰσοροῦτε	εἰσόρουν
middle/ passive	indicative	εἰσορούμην	εἰσοροῦ	εἰσοροῦτο	εἰσοροῦσθον	εἰσορούσθην	εἰσορούμε(σ)θᾰ	εἰσοροῦσθε	εἰσορόωντο
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Future: ἐσόψομαι (Epic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle	indicative	ἐσόψομαι	ἐσόψεαι	ἐσόψεται	ἐσόψεσθον	ἐσόψεσθον	ἐσοψόμε(σ)θᾰ	ἐσόψεσθε	ἐσόψονται
middle	optative	ἐσοψοίμην	ἐσόψοιο	ἐσόψοιτο	ἐσόψοισθον	ἐσοψοίσθην	ἐσοψοίμε(σ)θᾰ	ἐσόψοισθε	ἐσοψοίᾰτο
					middle
infinitive					ἐσόψεσθαι
participle	m				ἐσοψόμενος
	f				ἐσοψομένη
	n				ἐσοψόμενον
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Aorist: εἰσεῖδον, εἰσειδόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	εἰσεῖδον	εἰσεῖδες	εἰσεῖδε(ν)	εἰσείδετον	εἰσειδέτην	εἰσείδομεν	εἰσείδετε	εἰσεῖδον
	subjunctive	εἰσίδω	εἰσίδῃς	εἰσίδῃ	εἰσίδητον	εἰσίδητον	εἰσίδωμεν	εἰσίδητε	εἰσίδωσῐ(ν)
	optative	εἰσίδοιμῐ	εἰσίδοις	εἰσίδοι	εἰσίδοιτον	εἰσιδοίτην	εἰσίδοιμεν	εἰσίδοιτε	εἰσίδοιεν
	imperative		εἴσιδε	εἰσιδέτω	εἰσίδετον	εἰσιδέτων		εἰσίδετε	εἰσιδόντων
middle	indicative	εἰσειδόμην	εἰσείδου	εἰσείδετο	εἰσείδεσθον	εἰσειδέσθην	εἰσειδόμεθᾰ	εἰσείδεσθε	εἰσείδοντο
	subjunctive	εἰσίδωμαι	εἰσίδῃ	εἰσίδηται	εἰσίδησθον	εἰσίδησθον	εἰσιδώμεθᾰ	εἰσίδησθε	εἰσίδωνται
	optative	εἰσιδοίμην	εἰσίδοιο	εἰσίδοιτο	εἰσίδοισθον	εἰσιδοίσθην	εἰσιδοίμεθᾰ	εἰσίδοισθε	εἰσίδοιντο
	imperative		εἰσιδοῦ	εἰσιδέσθω	εἰσίδεσθον	εἰσιδέσθων		εἰσίδεσθε	εἰσιδέσθων
		active			middle
infinitive		εἰσιδεῖν			εἰσιδέσθαι
participle	m	εἰσιδών			εἰσιδόμενος
	f	εἰσιδοῦσᾰ			εἰσιδομένη
	n	εἰσιδόν			εἰσιδόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Aorist: εἴσῐδον, εἰσῐδόμην (Epic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	εἴσῐδον	εἴσῐδες	εἴσῐδε(ν)	εἰσῐ́δετον	εἰσῐδέτην	εἰσῐ́δομεν	εἰσῐ́δετε	εἴσῐδον
	subjunctive	εἰσῐ́δω, εἰσῐ́δωμῐ	εἰσῐ́δῃς, εἰσῐ́δῃσθᾰ	εἰσῐ́δῃ, εἰσῐ́δῃσῐ	εἰσῐ́δητον	εἰσῐ́δητον	εἰσῐ́δωμεν	εἰσῐ́δητε	εἰσῐ́δωσῐ(ν)
	optative	εἰσῐ́δοιμῐ	εἰσῐ́δοις/εἰσῐ́δοισθᾰ	εἰσῐ́δοι	εἰσῐδεῖτον	εἰσῐδείτην	εἰσῐδεῖμεν	εἰσῐδεῖτε	εἰσῐδεῖεν
	imperative		εἴσῐδε	εἰσῐδέτω	εἰσῐ́δετον	εἰσῐδέτων		εἰσῐ́δετε	εἰσῐδόντων
middle	indicative	εἰσῐδόμην	εἰσῐ́δεο	εἰσῐ́δετο	εἰσῐ́δεσθον	εἰσῐδέσθην	εἰσῐδόμε(σ)θᾰ	εἰσῐ́δεσθε	εἰσῐ́δοντο
	subjunctive	εἰσῐ́δωμαι	εἰσῐ́δηαι	εἰσῐ́δηται	εἰσῐ́δησθον	εἰσῐ́δησθον	εἰσῐδώμε(σ)θᾰ	εἰσῐ́δησθε	εἰσῐ́δωνται
	optative	εἰσῐδοίμην	εἰσῐ́δοιο	εἰσῐ́δοιτο	εἰσῐ́δοισθον	εἰσῐδοίσθην	εἰσῐδοίμε(σ)θᾰ	εἰσῐ́δοισθε	εἰσῐδοίᾰτο
	imperative		εἰσῐ́δεο	εἰσῐδέσθω	εἰσῐ́δεσθον	εἰσῐδέσθων		εἰσῐ́δεσθε	εἰσῐδέσθων
		active			middle
infinitive		εἰσῐδεῖν/εἰσῐδέμεν(αι)			εἰσῐδέσθαι
participle	m	εἰσῐδών			εἰσῐδόμενος
	f	εἰσῐδοῦσᾰ			εἰσῐδομένη
	n	εἰσῐδόν			εἰσῐδόμενον
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Aorist: ἐσῐ́δον, ἐσῐδόμην (Epic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐσῐ́δον	ἐσῐ́δες	ἐσῐ́δε(ν)	ἐσῐ́δετον	ἐσῐδέτην	ἐσῐ́δομεν	ἐσῐ́δετε	ἐσῐ́δον
	subjunctive	ἐσῐ́δω, ἐσῐ́δωμῐ	ἐσῐ́δῃς, ἐσῐ́δῃσθᾰ	ἐσῐ́δῃ, ἐσῐ́δῃσῐ	ἐσῐ́δητον	ἐσῐ́δητον	ἐσῐ́δωμεν	ἐσῐ́δητε	ἐσῐ́δωσῐ(ν)
	optative	ἐσῐ́δοιμῐ	ἐσῐ́δοις/ἐσῐ́δοισθᾰ	ἐσῐ́δοι	ἐσῐδεῖτον	ἐσῐδείτην	ἐσῐδεῖμεν	ἐσῐδεῖτε	ἐσῐδεῖεν
	imperative		ἔσῐδε	ἐσῐδέτω	ἐσῐ́δετον	ἐσῐδέτων		ἐσῐ́δετε	ἐσῐδόντων
middle	indicative	ἐσῐδόμην	ἐσῐ́δεο	ἐσῐ́δετο	ἐσῐ́δεσθον	ἐσῐδέσθην	ἐσῐδόμε(σ)θᾰ	ἐσῐ́δεσθε	ἐσῐ́δοντο
	subjunctive	ἐσῐ́δωμαι	ἐσῐ́δηαι	ἐσῐ́δηται	ἐσῐ́δησθον	ἐσῐ́δησθον	ἐσῐδώμε(σ)θᾰ	ἐσῐ́δησθε	ἐσῐ́δωνται
	optative	ἐσῐδοίμην	ἐσῐ́δοιο	ἐσῐ́δοιτο	ἐσῐ́δοισθον	ἐσῐδοίσθην	ἐσῐδοίμε(σ)θᾰ	ἐσῐ́δοισθε	ἐσῐδοίᾰτο
	imperative		ἐσῐ́δεο	ἐσῐδέσθω	ἐσῐ́δεσθον	ἐσῐδέσθων		ἐσῐ́δεσθε	ἐσῐδέσθων
		active			middle
infinitive		ἐσῐδεῖν/ἐσῐδέμεν(αι)			ἐσῐδέσθαι
participle	m	ἐσῐδών			ἐσῐδόμενος
	f	ἐσῐδοῦσᾰ			ἐσῐδομένη
	n	ἐσῐδόν			ἐσῐδόμενον
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Aorist: ἐσῐ́δεσκον, ἐσῐδεσκόμην iterative

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐσῐ́δεσκον	ἐσῐ́δεσκες	ἐσῐ́δεσκε(ν)	ἐσῐδέσκετον	ἐσῐδεσκέτην	ἐσῐδέσκομεν	ἐσῐδέσκετε	ἐσῐ́δεσκον
	subjunctive	ἐσῐδέσκω	ἐσῐδέσκῃς	ἐσῐδέσκῃ	ἐσῐδέσκητον	ἐσῐδέσκητον	ἐσῐδέσκωμεν	ἐσῐδέσκητε	ἐσῐδέσκωσῐ(ν)
	optative	ἐσῐδέσκοιμῐ	ἐσῐδέσκοις	ἐσῐδέσκοι	ἐσῐδέσκοιτον	ἐσῐδεσκοίτην	ἐσῐδέσκοιμεν	ἐσῐδέσκοιτε	ἐσῐδέσκοιεν
	imperative		ἐσῐ́δεσκε	ἐσῐδεσκέτω	ἐσῐδέσκετον	ἐσῐδεσκέτων		ἐσῐδέσκετε	ἐσῐδεσκόντων
middle	indicative	ἐσῐδεσκόμην	ἐσῐδέσκου	ἐσῐδέσκετο	ἐσῐδέσκεσθον	ἐσῐδεσκέσθην	ἐσῐδεσκόμεθᾰ	ἐσῐδέσκεσθε	ἐσῐδέσκοντο
	subjunctive	ἐσῐδέσκωμαι	ἐσῐδέσκῃ	ἐσῐδέσκηται	ἐσῐδέσκησθον	ἐσῐδέσκησθον	ἐσῐδεσκώμεθᾰ	ἐσῐδέσκησθε	ἐσῐδέσκωνται
	optative	ἐσῐδεσκοίμην	ἐσῐδέσκοιο	ἐσῐδέσκοιτο	ἐσῐδέσκοισθον	ἐσῐδεσκοίσθην	ἐσῐδεσκοίμεθᾰ	ἐσῐδέσκοισθε	ἐσῐδέσκοιντο
	imperative		ἐσῐδεσκοῦ	ἐσῐδεσκέσθω	ἐσῐδέσκεσθον	ἐσῐδεσκέσθων		ἐσῐδέσκεσθε	ἐσῐδεσκέσθων
		active			middle
infinitive		ἐσῐδεσκεῖν			ἐσῐδεσκέσθαι
participle	m	ἐσῐδεσκών			ἐσῐδεσκόμενος
	f	ἐσῐδεσκοῦσᾰ			ἐσῐδεσκομένη
	n	ἐσῐδεσκόν			ἐσῐδεσκόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.