ισοταχύς

Greek

Etymology

ισο- (iso-, “equal”) +‎ ταχύς (tachýs, “fast”)

Adjective

ισοταχύς • (isotachýs) m (feminine ισοταχεία, neuter ισοταχύ)

  1. (rare) having equal speed
    Synonym: ισοταχής (isotachís)

Declension
Declension of ισοταχύς
number 
case \ gender 		 singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative ισοταχύς • ισοταχεία • ισοταχύ • ισοταχείς • ισοταχείες • ισοταχέα •
genitive ισοταχέος • / ισοταχύ • ισοταχείας • ισοταχύ • / ισοταχέος • ισοταχέων • ισοταχειών • ισοταχέων •
accusative ισοταχύ • ισοταχεία • ισοταχύ • ισοταχείς • ισοταχείες • ισοταχέα •
vocative ισοταχύ • ισοταχεία • ισοταχύ • ισοταχείς • ισοταχείες • ισοταχέα •
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.