κακουργέω

Ancient Greek

Etymology

From κακοῦργος (kakoûrgos, “malicious, evildoer”) +‎ -έω (-éō, “verb forming suffix”)

Verb

κακουργέω • (kakourgéō)

  1. do evil, work wickedness, be vicious,
  2. (of discussion) use captious or unfair arguments,
  3. maltreat, injure,
  4. ravage a country
  5. spoil the argument
  6. corrupt, falsify

Inflection
   Present: κακουργέω, κακουργέομαι (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative κακουργέω κακουργέεις κακουργέει κακουργέετον κακουργέετον κακουργέομεν κακουργέετε κακουργέουσῐ(ν)
subjunctive κακουργέω κακουργέῃς κακουργέῃ κακουργέητον κακουργέητον κακουργέωμεν κακουργέητε κακουργέωσῐ(ν)
optative κακουργέοιμῐ κακουργέοις κακουργέοι κακουργέοιτον κακουργεοίτην κακουργέοιμεν κακουργέοιτε κακουργέοιεν
imperative   κακούργεε κακουργεέτω κακουργέετον κακουργεέτων   κακουργέετε κακουργεόντων
middle/
passive		 indicative κακουργέομαι κακουργέῃ,
κακουργέει		 κακουργέεται κακουργέεσθον κακουργέεσθον κακουργεόμεθᾰ κακουργέεσθε κακουργέονται
subjunctive κακουργέωμαι κακουργέῃ κακουργέηται κακουργέησθον κακουργέησθον κακουργεώμεθᾰ κακουργέησθε κακουργέωνται
optative κακουργεοίμην κακουργέοιο κακουργέοιτο κακουργέοισθον κακουργεοίσθην κακουργεοίμεθᾰ κακουργέοισθε κακουργέοιντο
imperative   κακουργέου κακουργεέσθω κακουργέεσθον κακουργεέσθων   κακουργέεσθε κακουργεέσθων
active middle/passive
infinitive κακουργέειν κακουργέεσθαι
participle m κακουργέων κακουργεόμενος
f κακουργέουσᾰ κακουργεομένη
n κακουργέον κακουργεόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Present: κακουργῶ, κακουργοῦμαι (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative κακουργῶ κακουργεῖς κακουργεῖ κακουργεῖτον κακουργεῖτον κακουργοῦμεν κακουργεῖτε κακουργοῦσῐ(ν)
subjunctive κακουργῶ κακουργῇς κακουργῇ κακουργῆτον κακουργῆτον κακουργῶμεν κακουργῆτε κακουργῶσῐ(ν)
optative κακουργοίην,
κακουργοῖμῐ		 κακουργοίης,
κακουργοῖς		 κακουργοίη,
κακουργοῖ		 κακουργοῖτον,
κακουργοίητον		 κακουργοίτην,
κακουργοιήτην		 κακουργοῖμεν,
κακουργοίημεν		 κακουργοῖτε,
κακουργοίητε		 κακουργοῖεν,
κακουργοίησᾰν
imperative   κακούργει κακουργείτω κακουργεῖτον κακουργείτων   κακουργεῖτε κακουργούντων
middle/
passive		 indicative κακουργοῦμαι κακουργεῖ,
κακουργῇ		 κακουργεῖται κακουργεῖσθον κακουργεῖσθον κακουργούμεθᾰ κακουργεῖσθε κακουργοῦνται
subjunctive κακουργῶμαι κακουργῇ κακουργῆται κακουργῆσθον κακουργῆσθον κακουργώμεθᾰ κακουργῆσθε κακουργῶνται
optative κακουργοίμην κακουργοῖο κακουργοῖτο κακουργοῖσθον κακουργοίσθην κακουργοίμεθᾰ κακουργοῖσθε κακουργοῖντο
imperative   κακουργοῦ κακουργείσθω κακουργεῖσθον κακουργείσθων   κακουργεῖσθε κακουργείσθων
active middle/passive
infinitive κακουργεῖν κακουργεῖσθαι
participle m κακουργῶν κακουργούμενος
f κακουργοῦσᾰ κακουργουμένη
n κακουργοῦν κακουργούμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: κακοῡ́ργεον, κακοῡργεόμην (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative κακοῡ́ργεον κακοῡ́ργεες κακοῡ́ργεε(ν) κακοῡργέετον κακοῡργεέτην κακοῡργέομεν κακοῡργέετε κακοῡ́ργεον
middle/
passive		 indicative κακοῡργεόμην κακοῡργέου κακοῡργέετο κακοῡργέεσθον κακοῡργεέσθην κακοῡργεόμεθᾰ κακοῡργέεσθε κακοῡργέοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: κακοῡ́ργουν, κακοῡργούμην (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative κακοῡ́ργουν κακοῡ́ργεις κακοῡ́ργει κακοῡργεῖτον κακοῡργείτην κακοῡργοῦμεν κακοῡργεῖτε κακοῡ́ργουν
middle/
passive		 indicative κακοῡργούμην κακοῡργοῦ κακοῡργεῖτο κακοῡργεῖσθον κακοῡργείσθην κακοῡργούμεθᾰ κακοῡργεῖσθε κακοῡργοῦντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: κακουργήσω, κακουργήσομαι, κακουργηθήσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative κακουργήσω κακουργήσεις κακουργήσει κακουργήσετον κακουργήσετον κακουργήσομεν κακουργήσετε κακουργήσουσῐ(ν)
optative κακουργήσοιμῐ κακουργήσοις κακουργήσοι κακουργήσοιτον κακουργησοίτην κακουργήσοιμεν κακουργήσοιτε κακουργήσοιεν
middle indicative κακουργήσομαι κακουργήσῃ,
κακουργήσει		 κακουργήσεται κακουργήσεσθον κακουργήσεσθον κακουργησόμεθᾰ κακουργήσεσθε κακουργήσονται
optative κακουργησοίμην κακουργήσοιο κακουργήσοιτο κακουργήσοισθον κακουργησοίσθην κακουργησοίμεθᾰ κακουργήσοισθε κακουργήσοιντο
passive indicative κακουργηθήσομαι κακουργηθήσῃ κακουργηθήσεται κακουργηθήσεσθον κακουργηθήσεσθον κακουργηθησόμεθᾰ κακουργηθήσεσθε κακουργηθήσονται
optative κακουργηθησοίμην κακουργηθήσοιο κακουργηθήσοιτο κακουργηθήσοισθον κακουργηθησοίσθην κακουργηθησοίμεθᾰ κακουργηθήσοισθε κακουργηθήσοιντο
active middle passive
infinitive κακουργήσειν κακουργήσεσθαι κακουργηθήσεσθαι
participle m κακουργήσων κακουργησόμενος κακουργηθησόμενος
f κακουργήσουσᾰ κακουργησομένη κακουργηθησομένη
n κακουργῆσον κακουργησόμενον κακουργηθησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: κακοῡ́ργησᾰ, κακοῡργησᾰ́μην, κακοῡργήθην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative κακοῡ́ργησᾰ κακοῡ́ργησᾰς κακοῡ́ργησε(ν) κακοῡργήσᾰτον κακοῡργησᾰ́την κακοῡργήσᾰμεν κακοῡργήσᾰτε κακοῡ́ργησᾰν
subjunctive κακουργήσω κακουργήσῃς κακουργήσῃ κακουργήσητον κακουργήσητον κακουργήσωμεν κακουργήσητε κακουργήσωσῐ(ν)
optative κακουργήσαιμῐ κακουργήσειᾰς,
κακουργήσαις		 κακουργήσειε(ν),
κακουργήσαι		 κακουργήσαιτον κακουργησαίτην κακουργήσαιμεν κακουργήσαιτε κακουργήσειᾰν,
κακουργήσαιεν
imperative   κακούργησον κακουργησᾰ́τω κακουργήσᾰτον κακουργησᾰ́των   κακουργήσᾰτε κακουργησᾰ́ντων
middle indicative κακοῡργησᾰ́μην κακοῡργήσω κακοῡργήσᾰτο κακοῡργήσᾰσθον κακοῡργησᾰ́σθην κακοῡργησᾰ́μεθᾰ κακοῡργήσᾰσθε κακοῡργήσᾰντο
subjunctive κακουργήσωμαι κακουργήσῃ κακουργήσηται κακουργήσησθον κακουργήσησθον κακουργησώμεθᾰ κακουργήσησθε κακουργήσωνται
optative κακουργησαίμην κακουργήσαιο κακουργήσαιτο κακουργήσαισθον κακουργησαίσθην κακουργησαίμεθᾰ κακουργήσαισθε κακουργήσαιντο
imperative   κακούργησαι κακουργησᾰ́σθω κακουργήσᾰσθον κακουργησᾰ́σθων   κακουργήσᾰσθε κακουργησᾰ́σθων
passive indicative κακοῡργήθην κακοῡργήθης κακοῡργήθη κακοῡργήθητον κακοῡργηθήτην κακοῡργήθημεν κακοῡργήθητε κακοῡργήθησᾰν
subjunctive κακουργηθῶ κακουργηθῇς κακουργηθῇ κακουργηθῆτον κακουργηθῆτον κακουργηθῶμεν κακουργηθῆτε κακουργηθῶσῐ(ν)
optative κακουργηθείην κακουργηθείης κακουργηθείη κακουργηθεῖτον,
κακουργηθείητον		 κακουργηθείτην,
κακουργηθειήτην		 κακουργηθεῖμεν,
κακουργηθείημεν		 κακουργηθεῖτε,
κακουργηθείητε		 κακουργηθεῖεν,
κακουργηθείησᾰν
imperative   κακουργήθητῐ κακουργηθήτω κακουργήθητον κακουργηθήτων   κακουργήθητε κακουργηθέντων
active middle passive
infinitive κακουργῆσαι κακουργήσᾰσθαι κακουργηθῆναι
participle m κακουργήσᾱς κακουργησᾰ́μενος κακουργηθείς
f κακουργήσᾱσᾰ κακουργησᾰμένη κακουργηθεῖσᾰ
n κακουργῆσᾰν κακουργησᾰ́μενον κακουργηθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: κακοῡ́ργηκᾰ, κακοῡ́ργημαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative κακοῡ́ργηκᾰ κακοῡ́ργηκᾰς κακοῡ́ργηκε(ν) κακοῡργήκᾰτον κακοῡργήκᾰτον κακοῡργήκᾰμεν κακοῡργήκᾰτε κακοῡργήκᾱσῐ(ν)
subjunctive κακοῡργήκω κακοῡργήκῃς κακοῡργήκῃ κακοῡργήκητον κακοῡργήκητον κακοῡργήκωμεν κακοῡργήκητε κακοῡργήκωσῐ(ν)
optative κακοῡργήκοιμῐ,
κακοῡργηκοίην		 κακοῡργήκοις,
κακοῡργηκοίης		 κακοῡργήκοι,
κακοῡργηκοίη		 κακοῡργήκοιτον κακοῡργηκοίτην κακοῡργήκοιμεν κακοῡργήκοιτε κακοῡργήκοιεν
imperative   κακοῡ́ργηκε κακοῡργηκέτω κακοῡργήκετον κακοῡργηκέτων   κακοῡργήκετε κακοῡργηκόντων
middle/
passive		 indicative κακοῡ́ργημαι κακοῡ́ργησαι κακοῡ́ργηται κακοῡ́ργησθον κακοῡ́ργησθον κακοῡργήμεθᾰ κακοῡ́ργησθε κακοῡ́ργηνται
subjunctive κακοῡργημένος ὦ κακοῡργημένος ᾖς κακοῡργημένος ᾖ κακοῡργημένω ἦτον κακοῡργημένω ἦτον κακοῡργημένοι ὦμεν κακοῡργημένοι ἦτε κακοῡργημένοι ὦσῐ(ν)
optative κακοῡργημένος εἴην κακοῡργημένος εἴης κακοῡργημένος εἴη κακοῡργημένω εἴητον/εἶτον κακοῡργημένω εἰήτην/εἴτην κακοῡργημένοι εἴημεν/εἶμεν κακοῡργημένοι εἴητε/εἶτε κακοῡργημένοι εἴησᾰν/εἶεν
imperative   κακοῡ́ργησο κακοῡργήσθω κακοῡ́ργησθον κακοῡργήσθων   κακοῡ́ργησθε κακοῡργήσθων
active middle/passive
infinitive κακοῡργηκέναι κακοῡργῆσθαι
participle m κακοῡργηκώς κακοῡργημένος
f κακοῡργηκυῖᾰ κακοῡργημένη
n κακοῡργηκός κακοῡργημένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Pluperfect: κακοῡργήκειν, κακοῡργήμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative κακοῡργήκειν,
κακοῡργήκη		 κακοῡργήκεις,
κακοῡργήκης		 κακοῡργήκει(ν) κακοῡργήκετον κακοῡργηκέτην κακοῡργήκεμεν κακοῡργήκετε κακοῡργήκεσᾰν
middle/
passive		 indicative κακοῡργήμην κακοῡ́ργησο κακοῡ́ργητο κακοῡ́ργησθον κακοῡργήσθην κακοῡργήμεθᾰ κακοῡ́ργησθε κακοῡ́ργηντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.