κανακεύω

Greek

Etymology

From Medieval Byzantine Greek κανακεύω, from κανάκι n (kanáki, “caress”) κανακ- + -εύω (-eúō).[1]

Pronunciation

IPA^(key): /ka.naˈce.vo/
Hyphenation: κα‧να‧κεύ‧ω

Verb

κανακεύω • (kanakévo) (past κανάκεψα, passive κανακεύομαι)

to mollycoddle, mother
to pamper, pet

Conjugation

κανακεύω κανακεύομαι

	Active voice ➤		Passive voice ➤
Indicative mood ➤	Imperfective aspect ➤	Perfective aspect ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect
Non-past tenses ➤	Present ➤	Dependent ➤	Present	Dependent
1 sg	κανακεύω	κανακέψω	κανακεύομαι	κανακευτώ
2 sg	κανακεύεις	κανακέψεις	κανακεύεσαι	κανακευτείς
3 sg	κανακεύει	κανακέψει	κανακεύεται	κανακευτεί

1 pl	κανακεύουμε, [‑ομε]	κανακέψουμε, [‑ομε]	κανακευόμαστε	κανακευτούμε
2 pl	κανακεύετε	κανακέψετε	κανακεύεστε, κανακευόσαστε	κανακευτείτε
3 pl	κανακεύουν(ε)	κανακέψουν(ε)	κανακεύονται	κανακευτούν(ε)

Past tenses ➤	Imperfect ➤	Simple past ➤	Imperfect	Simple past
1 sg	κανάκευα	κανάκεψα	κανακευόμουν(α)	κανακεύτηκα
2 sg	κανάκευες	κανάκεψες	κανακευόσουν(α)	κανακεύτηκες
3 sg	κανάκευε	κανάκεψε	κανακευόταν(ε)	κανακεύτηκε

1 pl	κανακεύαμε	κανακέψαμε	κανακευόμασταν, (‑όμαστε)	κανακευτήκαμε
2 pl	κανακεύατε	κανακέψατε	κανακευόσασταν, (‑όσαστε)	κανακευτήκατε
3 pl	κανάκευαν, κανακεύαν(ε)	κανάκεψαν, κανακέψαν(ε)	κανακεύονταν, (κανακευόντουσαν)	κανακεύτηκαν, κανακευτήκαν(ε)

Future tenses ➤	Continuous ➤	Simple ➤	Continuous	Simple
1 sg	θα κανακεύω ➤	θα κανακέψω ➤	θα κανακεύομαι ➤	θα κανακευτώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl	θα κανακεύεις, …	θα κανακέψεις, …	θα κανακεύεσαι, …	θα κανακευτείς, …

	Perfect aspect ➤		Perfect aspect
Present perfect ➤	έχω, έχεις, … κανακέψει έχω, έχεις, … κανακεμένο, ‑η, ‑ο ➤		έχω, έχεις, … κανακευτεί είμαι, είσαι, … κανακεμένος, ‑η, ‑ο ➤
Past perfect ➤	είχα, είχες, … κανακέψει είχα, είχες, … κανακεμένο, ‑η, ‑ο		είχα, είχες, … κανακευτεί ήμουν, ήσουν, … κανακεμένος, ‑η, ‑ο
Future perfect ➤	θα έχω, θα έχεις, … κανακέψει θα έχω, θα έχεις, … κανακεμένο, ‑η, ‑ο		θα έχω, θα έχεις, … κανακευτεί θα είμαι, θα είσαι, … κανακεμένος, ‑η, ‑ο

Subjunctive mood ➤	Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).

Imperative mood ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect	Imperfective aspect	Perfective aspect
2 sg	κανάκευε	κανάκεψε, κανάκευ' ¹	—	κανακέψου
2 pl	κανακεύετε	κανακέψτε, κανακεύτε²	κανακεύεστε	κανακευτείτε

Other forms	Active voice		Passive voice
Present participle➤	κανακεύοντας ➤		—
Perfect participle➤	έχοντας κανακέψει ➤		κανακεμένος, ‑η, ‑ο ➤

Nonfinite form➤	κανακέψει		κανακευτεί


Notes Appendix:Greek verbs	1. Colloquial apocopic perfective imperative + accusative of article & noun or weak pronouns e.g. κανάκευ' τον ("pamper him!") 2. Colloquial. • (…) optional or informal. […] rare. {…} learned, archaic. • Multiple forms are shown in order of reducing frequency. • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Related terms

ακανάκευτος (akanákeftos, “unpampered”)
κανακάρης m (kanakáris)
κανάκεμα n (kanákema, “pampering”)
and see: κανάκι n (kanáki, “caress”)

References

κανακεύω - Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], 1998, by the "Triantafyllidis" Foundation.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.

[1] κανακεύω - Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], 1998, by the "Triantafyllidis" Foundation.