κατάλυση
Greek
Etymology
Inherited from Ancient Greek κατάλυσις (katálusis).
Declension
declension of κατάλυση
| case \ number | singular | plural | |
|---|---|---|---|
| nominative | κατάλυση • | καταλύσεις • | |
| genitive | κατάλυσης • | καταλύσεων • | |
| accusative | κατάλυση • | καταλύσεις • | |
| vocative | κατάλυση • | καταλύσεις • | |
| Older or formal genitive singular: καταλύσεως • | |||
Further reading
- κατάλυση - Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], 1998, by the "Triantafyllidis" Foundation.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.