κατανοέω

Ancient Greek

Etymology

κατα- (kata-) +‎ νοέω (noéō)

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /ka.ta.no.é.ɔː/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ka.ta.noˈe.o/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ka.ta.noˈe.o/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ka.ta.noˈe.o/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ka.ta.noˈe.o/

Verb

κᾰτᾰνοέω • (katanoéō)

Conjugation

Present: κᾰτᾰνοέω, κᾰτᾰνοέομαι (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κᾰτᾰνοέω	κᾰτᾰνοέεις	κᾰτᾰνοέει	κᾰτᾰνοέετον	κᾰτᾰνοέετον	κᾰτᾰνοέομεν	κᾰτᾰνοέετε	κᾰτᾰνοέουσῐ(ν)
	subjunctive	κᾰτᾰνοέω	κᾰτᾰνοέῃς	κᾰτᾰνοέῃ	κᾰτᾰνοέητον	κᾰτᾰνοέητον	κᾰτᾰνοέωμεν	κᾰτᾰνοέητε	κᾰτᾰνοέωσῐ(ν)
	optative	κᾰτᾰνοέοιμῐ	κᾰτᾰνοέοις	κᾰτᾰνοέοι	κᾰτᾰνοέοιτον	κᾰτᾰνοεοίτην	κᾰτᾰνοέοιμεν	κᾰτᾰνοέοιτε	κᾰτᾰνοέοιεν
	imperative		κᾰτᾰνόεε	κᾰτᾰνοεέτω	κᾰτᾰνοέετον	κᾰτᾰνοεέτων		κᾰτᾰνοέετε	κᾰτᾰνοεόντων
middle/ passive	indicative	κᾰτᾰνοέομαι	κᾰτᾰνοέῃ, κᾰτᾰνοέει	κᾰτᾰνοέεται	κᾰτᾰνοέεσθον	κᾰτᾰνοέεσθον	κᾰτᾰνοεόμεθᾰ	κᾰτᾰνοέεσθε	κᾰτᾰνοέονται
	subjunctive	κᾰτᾰνοέωμαι	κᾰτᾰνοέῃ	κᾰτᾰνοέηται	κᾰτᾰνοέησθον	κᾰτᾰνοέησθον	κᾰτᾰνοεώμεθᾰ	κᾰτᾰνοέησθε	κᾰτᾰνοέωνται
	optative	κᾰτᾰνοεοίμην	κᾰτᾰνοέοιο	κᾰτᾰνοέοιτο	κᾰτᾰνοέοισθον	κᾰτᾰνοεοίσθην	κᾰτᾰνοεοίμεθᾰ	κᾰτᾰνοέοισθε	κᾰτᾰνοέοιντο
	imperative		κᾰτᾰνοέου	κᾰτᾰνοεέσθω	κᾰτᾰνοέεσθον	κᾰτᾰνοεέσθων		κᾰτᾰνοέεσθε	κᾰτᾰνοεέσθων
		active				middle/passive
infinitive		κᾰτᾰνοέειν				κᾰτᾰνοέεσθαι
participle	m	κᾰτᾰνοέων				κᾰτᾰνοεόμενος
	f	κᾰτᾰνοέουσᾰ				κᾰτᾰνοεομένη
	n	κᾰτᾰνοέον				κᾰτᾰνοεόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Present: κᾰτᾰνοῶ, κᾰτᾰνοοῦμαι (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κᾰτᾰνοῶ	κᾰτᾰνοεῖς	κᾰτᾰνοεῖ	κᾰτᾰνοεῖτον	κᾰτᾰνοεῖτον	κᾰτᾰνοοῦμεν	κᾰτᾰνοεῖτε	κᾰτᾰνοοῦσῐ(ν)
	subjunctive	κᾰτᾰνοῶ	κᾰτᾰνοῇς	κᾰτᾰνοῇ	κᾰτᾰνοῆτον	κᾰτᾰνοῆτον	κᾰτᾰνοῶμεν	κᾰτᾰνοῆτε	κᾰτᾰνοῶσῐ(ν)
	optative	κᾰτᾰνοοίην, κᾰτᾰνοοῖμῐ	κᾰτᾰνοοίης, κᾰτᾰνοοῖς	κᾰτᾰνοοίη, κᾰτᾰνοοῖ	κᾰτᾰνοοῖτον, κᾰτᾰνοοίητον	κᾰτᾰνοοίτην, κᾰτᾰνοοιήτην	κᾰτᾰνοοῖμεν, κᾰτᾰνοοίημεν	κᾰτᾰνοοῖτε, κᾰτᾰνοοίητε	κᾰτᾰνοοῖεν, κᾰτᾰνοοίησᾰν
	imperative		κᾰτᾰνόει	κᾰτᾰνοείτω	κᾰτᾰνοεῖτον	κᾰτᾰνοείτων		κᾰτᾰνοεῖτε	κᾰτᾰνοούντων
middle/ passive	indicative	κᾰτᾰνοοῦμαι	κᾰτᾰνοεῖ, κᾰτᾰνοῇ	κᾰτᾰνοεῖται	κᾰτᾰνοεῖσθον	κᾰτᾰνοεῖσθον	κᾰτᾰνοούμεθᾰ	κᾰτᾰνοεῖσθε	κᾰτᾰνοοῦνται
	subjunctive	κᾰτᾰνοῶμαι	κᾰτᾰνοῇ	κᾰτᾰνοῆται	κᾰτᾰνοῆσθον	κᾰτᾰνοῆσθον	κᾰτᾰνοώμεθᾰ	κᾰτᾰνοῆσθε	κᾰτᾰνοῶνται
	optative	κᾰτᾰνοοίμην	κᾰτᾰνοοῖο	κᾰτᾰνοοῖτο	κᾰτᾰνοοῖσθον	κᾰτᾰνοοίσθην	κᾰτᾰνοοίμεθᾰ	κᾰτᾰνοοῖσθε	κᾰτᾰνοοῖντο
	imperative		κᾰτᾰνοοῦ	κᾰτᾰνοείσθω	κᾰτᾰνοεῖσθον	κᾰτᾰνοείσθων		κᾰτᾰνοεῖσθε	κᾰτᾰνοείσθων
		active				middle/passive
infinitive		κᾰτᾰνοεῖν				κᾰτᾰνοεῖσθαι
participle	m	κᾰτᾰνοῶν				κᾰτᾰνοούμενος
	f	κᾰτᾰνοοῦσᾰ				κᾰτᾰνοουμένη
	n	κᾰτᾰνοοῦν				κᾰτᾰνοούμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Imperfect: κᾰτενόεον, κᾰτενοεόμην (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κᾰτενόεον	κᾰτενόεες	κᾰτενόεε(ν)	κᾰτενοέετον	κᾰτενοεέτην	κᾰτενοέομεν	κᾰτενοέετε	κᾰτενόεον
middle/ passive	indicative	κᾰτενοεόμην	κᾰτενοέου	κᾰτενοέετο	κᾰτενοέεσθον	κᾰτενοεέσθην	κᾰτενοεόμεθᾰ	κᾰτενοέεσθε	κᾰτενοέοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Imperfect: κᾰτενόουν, κᾰτενοούμην (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κᾰτενόουν	κᾰτενόεις	κᾰτενόει	κᾰτενοεῖτον	κᾰτενοείτην	κᾰτενοοῦμεν	κᾰτενοεῖτε	κᾰτενόουν
middle/ passive	indicative	κᾰτενοούμην	κᾰτενοοῦ	κᾰτενοεῖτο	κᾰτενοεῖσθον	κᾰτενοείσθην	κᾰτενοούμεθᾰ	κᾰτενοεῖσθε	κᾰτενοοῦντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Future: κᾰτᾰνοήσω, κᾰτᾰνοήσομαι, κᾰτᾰνοηθήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κᾰτᾰνοήσω	κᾰτᾰνοήσεις	κᾰτᾰνοήσει	κᾰτᾰνοήσετον	κᾰτᾰνοήσετον	κᾰτᾰνοήσομεν	κᾰτᾰνοήσετε	κᾰτᾰνοήσουσῐ(ν)
active	optative	κᾰτᾰνοήσοιμῐ	κᾰτᾰνοήσοις	κᾰτᾰνοήσοι	κᾰτᾰνοήσοιτον	κᾰτᾰνοησοίτην	κᾰτᾰνοήσοιμεν	κᾰτᾰνοήσοιτε	κᾰτᾰνοήσοιεν
middle	indicative	κᾰτᾰνοήσομαι	κᾰτᾰνοήσῃ, κᾰτᾰνοήσει	κᾰτᾰνοήσεται	κᾰτᾰνοήσεσθον	κᾰτᾰνοήσεσθον	κᾰτᾰνοησόμεθᾰ	κᾰτᾰνοήσεσθε	κᾰτᾰνοήσονται
middle	optative	κᾰτᾰνοησοίμην	κᾰτᾰνοήσοιο	κᾰτᾰνοήσοιτο	κᾰτᾰνοήσοισθον	κᾰτᾰνοησοίσθην	κᾰτᾰνοησοίμεθᾰ	κᾰτᾰνοήσοισθε	κᾰτᾰνοήσοιντο
passive	indicative	κᾰτᾰνοηθήσομαι	κᾰτᾰνοηθήσῃ	κᾰτᾰνοηθήσεται	κᾰτᾰνοηθήσεσθον	κᾰτᾰνοηθήσεσθον	κᾰτᾰνοηθησόμεθᾰ	κᾰτᾰνοηθήσεσθε	κᾰτᾰνοηθήσονται
passive	optative	κᾰτᾰνοηθησοίμην	κᾰτᾰνοηθήσοιο	κᾰτᾰνοηθήσοιτο	κᾰτᾰνοηθήσοισθον	κᾰτᾰνοηθησοίσθην	κᾰτᾰνοηθησοίμεθᾰ	κᾰτᾰνοηθήσοισθε	κᾰτᾰνοηθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		κᾰτᾰνοήσειν			κᾰτᾰνοήσεσθαι		κᾰτᾰνοηθήσεσθαι
participle	m	κᾰτᾰνοήσων			κᾰτᾰνοησόμενος		κᾰτᾰνοηθησόμενος
	f	κᾰτᾰνοήσουσᾰ			κᾰτᾰνοησομένη		κᾰτᾰνοηθησομένη
	n	κᾰτᾰνοῆσον			κᾰτᾰνοησόμενον		κᾰτᾰνοηθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Aorist: κᾰτενόησᾰ, κᾰτενοησᾰ́μην, κᾰτενοήθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κᾰτενόησᾰ	κᾰτενόησᾰς	κᾰτενόησε(ν)	κᾰτενοήσᾰτον	κᾰτενοησᾰ́την	κᾰτενοήσᾰμεν	κᾰτενοήσᾰτε	κᾰτενόησᾰν
	subjunctive	κᾰτᾰνοήσω	κᾰτᾰνοήσῃς	κᾰτᾰνοήσῃ	κᾰτᾰνοήσητον	κᾰτᾰνοήσητον	κᾰτᾰνοήσωμεν	κᾰτᾰνοήσητε	κᾰτᾰνοήσωσῐ(ν)
	optative	κᾰτᾰνοήσαιμῐ	κᾰτᾰνοήσειᾰς, κᾰτᾰνοήσαις	κᾰτᾰνοήσειε(ν), κᾰτᾰνοήσαι	κᾰτᾰνοήσαιτον	κᾰτᾰνοησαίτην	κᾰτᾰνοήσαιμεν	κᾰτᾰνοήσαιτε	κᾰτᾰνοήσειᾰν, κᾰτᾰνοήσαιεν
	imperative		κᾰτᾰνόησον	κᾰτᾰνοησᾰ́τω	κᾰτᾰνοήσᾰτον	κᾰτᾰνοησᾰ́των		κᾰτᾰνοήσᾰτε	κᾰτᾰνοησᾰ́ντων
middle	indicative	κᾰτενοησᾰ́μην	κᾰτενοήσω	κᾰτενοήσᾰτο	κᾰτενοήσᾰσθον	κᾰτενοησᾰ́σθην	κᾰτενοησᾰ́μεθᾰ	κᾰτενοήσᾰσθε	κᾰτενοήσᾰντο
	subjunctive	κᾰτᾰνοήσωμαι	κᾰτᾰνοήσῃ	κᾰτᾰνοήσηται	κᾰτᾰνοήσησθον	κᾰτᾰνοήσησθον	κᾰτᾰνοησώμεθᾰ	κᾰτᾰνοήσησθε	κᾰτᾰνοήσωνται
	optative	κᾰτᾰνοησαίμην	κᾰτᾰνοήσαιο	κᾰτᾰνοήσαιτο	κᾰτᾰνοήσαισθον	κᾰτᾰνοησαίσθην	κᾰτᾰνοησαίμεθᾰ	κᾰτᾰνοήσαισθε	κᾰτᾰνοήσαιντο
	imperative		κᾰτᾰνόησαι	κᾰτᾰνοησᾰ́σθω	κᾰτᾰνοήσᾰσθον	κᾰτᾰνοησᾰ́σθων		κᾰτᾰνοήσᾰσθε	κᾰτᾰνοησᾰ́σθων
passive	indicative	κᾰτενοήθην	κᾰτενοήθης	κᾰτενοήθη	κᾰτενοήθητον	κᾰτενοηθήτην	κᾰτενοήθημεν	κᾰτενοήθητε	κᾰτενοήθησᾰν
	subjunctive	κᾰτᾰνοηθῶ	κᾰτᾰνοηθῇς	κᾰτᾰνοηθῇ	κᾰτᾰνοηθῆτον	κᾰτᾰνοηθῆτον	κᾰτᾰνοηθῶμεν	κᾰτᾰνοηθῆτε	κᾰτᾰνοηθῶσῐ(ν)
	optative	κᾰτᾰνοηθείην	κᾰτᾰνοηθείης	κᾰτᾰνοηθείη	κᾰτᾰνοηθεῖτον, κᾰτᾰνοηθείητον	κᾰτᾰνοηθείτην, κᾰτᾰνοηθειήτην	κᾰτᾰνοηθεῖμεν, κᾰτᾰνοηθείημεν	κᾰτᾰνοηθεῖτε, κᾰτᾰνοηθείητε	κᾰτᾰνοηθεῖεν, κᾰτᾰνοηθείησᾰν
	imperative		κᾰτᾰνοήθητῐ	κᾰτᾰνοηθήτω	κᾰτᾰνοήθητον	κᾰτᾰνοηθήτων		κᾰτᾰνοήθητε	κᾰτᾰνοηθέντων
		active			middle		passive
infinitive		κᾰτᾰνοῆσαι			κᾰτᾰνοήσᾰσθαι		κᾰτᾰνοηθῆναι
participle	m	κᾰτᾰνοήσᾱς			κᾰτᾰνοησᾰ́μενος		κᾰτᾰνοηθείς
	f	κᾰτᾰνοήσᾱσᾰ			κᾰτᾰνοησᾰμένη		κᾰτᾰνοηθεῖσᾰ
	n	κᾰτᾰνοῆσᾰν			κᾰτᾰνοησᾰ́μενον		κᾰτᾰνοηθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Perfect: κᾰτᾰνενόηκᾰ, κᾰτᾰνενόημαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κᾰτᾰνενόηκᾰ	κᾰτᾰνενόηκᾰς	κᾰτᾰνενόηκε(ν)	κᾰτᾰνενοήκᾰτον	κᾰτᾰνενοήκᾰτον	κᾰτᾰνενοήκᾰμεν	κᾰτᾰνενοήκᾰτε	κᾰτᾰνενοήκᾱσῐ(ν)
	subjunctive	κᾰτᾰνενοήκω	κᾰτᾰνενοήκῃς	κᾰτᾰνενοήκῃ	κᾰτᾰνενοήκητον	κᾰτᾰνενοήκητον	κᾰτᾰνενοήκωμεν	κᾰτᾰνενοήκητε	κᾰτᾰνενοήκωσῐ(ν)
	optative	κᾰτᾰνενοήκοιμῐ, κᾰτᾰνενοηκοίην	κᾰτᾰνενοήκοις, κᾰτᾰνενοηκοίης	κᾰτᾰνενοήκοι, κᾰτᾰνενοηκοίη	κᾰτᾰνενοήκοιτον	κᾰτᾰνενοηκοίτην	κᾰτᾰνενοήκοιμεν	κᾰτᾰνενοήκοιτε	κᾰτᾰνενοήκοιεν
	imperative		κᾰτᾰνενόηκε	κᾰτᾰνενοηκέτω	κᾰτᾰνενοήκετον	κᾰτᾰνενοηκέτων		κᾰτᾰνενοήκετε	κᾰτᾰνενοηκόντων
middle/ passive	indicative	κᾰτᾰνενόημαι	κᾰτᾰνενόησαι	κᾰτᾰνενόηται	κᾰτᾰνενόησθον	κᾰτᾰνενόησθον	κᾰτᾰνενοήμεθᾰ	κᾰτᾰνενόησθε	κᾰτᾰνενόηνται
	subjunctive	κᾰτᾰνενοημένος ὦ	κᾰτᾰνενοημένος ᾖς	κᾰτᾰνενοημένος ᾖ	κᾰτᾰνενοημένω ἦτον	κᾰτᾰνενοημένω ἦτον	κᾰτᾰνενοημένοι ὦμεν	κᾰτᾰνενοημένοι ἦτε	κᾰτᾰνενοημένοι ὦσῐ(ν)
	optative	κᾰτᾰνενοημένος εἴην	κᾰτᾰνενοημένος εἴης	κᾰτᾰνενοημένος εἴη	κᾰτᾰνενοημένω εἴητον/εἶτον	κᾰτᾰνενοημένω εἰήτην/εἴτην	κᾰτᾰνενοημένοι εἴημεν/εἶμεν	κᾰτᾰνενοημένοι εἴητε/εἶτε	κᾰτᾰνενοημένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		κᾰτᾰνενόησο	κᾰτᾰνενοήσθω	κᾰτᾰνενόησθον	κᾰτᾰνενοήσθων		κᾰτᾰνενόησθε	κᾰτᾰνενοήσθων
		active				middle/passive
infinitive		κᾰτᾰνενοηκέναι				κᾰτᾰνενοῆσθαι
participle	m	κᾰτᾰνενοηκώς				κᾰτᾰνενοημένος
	f	κᾰτᾰνενοηκυῖᾰ				κᾰτᾰνενοημένη
	n	κᾰτᾰνενοηκός				κᾰτᾰνενοημένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Descendants

Greek: κατανοώ (katanoó)