λεπταλέος

Ancient Greek

Etymology

From λεπτός (leptós, “thin”), from λέπω (lépō, “to peel”).

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /lep.ta.lé.os/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /lep.taˈle.os/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /lep.taˈle.os/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /lep.taˈle.os/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /lep.taˈle.os/

Adjective

λεπταλέος • (leptaléos) m (feminine λεπταλέα, neuter λεπταλέον); first/second declension

(epic, literary) fine, delicate

Inflection

First and second declension of λεπταλέος; λεπταλέᾱ; λεπταλέον (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	λεπταλέος leptaléos	λεπταλέᾱ leptaléā	λεπταλέον leptaléon	λεπταλέω leptaléō	λεπταλέᾱ leptaléā	λεπταλέω leptaléō	λεπταλέοι leptaléoi	λεπταλέαι leptaléai	λεπταλέᾰ leptaléa
Genitive	λεπταλέου leptaléou	λεπταλέᾱς leptaléās	λεπταλέου leptaléou	λεπταλέοιν leptaléoin	λεπταλέαιν leptaléain	λεπταλέοιν leptaléoin	λεπταλέων leptaléōn	λεπταλέων leptaléōn	λεπταλέων leptaléōn
Dative	λεπταλέῳ leptaléōi	λεπταλέᾳ leptaléāi	λεπταλέῳ leptaléōi	λεπταλέοιν leptaléoin	λεπταλέαιν leptaléain	λεπταλέοιν leptaléoin	λεπταλέοις leptaléois	λεπταλέαις leptaléais	λεπταλέοις leptaléois
Accusative	λεπταλέον leptaléon	λεπταλέᾱν leptaléān	λεπταλέον leptaléon	λεπταλέω leptaléō	λεπταλέᾱ leptaléā	λεπταλέω leptaléō	λεπταλέους leptaléous	λεπταλέᾱς leptaléās	λεπταλέᾰ leptaléa
Vocative	λεπταλέε leptalée	λεπταλέᾱ leptaléā	λεπταλέον leptaléon	λεπταλέω leptaléō	λεπταλέᾱ leptaléā	λεπταλέω leptaléō	λεπταλέοι leptaléoi	λεπταλέαι leptaléai	λεπταλέᾰ leptaléa
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	λεπταλέως leptaléōs			λεπταλεώτερος leptaleṓteros			λεπταλεώτᾰτος leptaleṓtatos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.